ارزيابي انتقادي برنامۀ درسي بازنگري‌‌شدۀ دورۀ كارشناسي ارشد رشتۀ آموزش زبان انگليسي: يك مطالعه‌ كيفي

رشته‌ آموزش زبان انگليسي در مقطع كارشناسي ارشد از رشته‌‌هاي پرطرف‌دار در جامعه‌ دانشگاهي ايران است كه حدود پنج ‌دهه از عمر آن سپري شده و تاكنون سه برنامه را آزموده است. جديدترين برنامه‌ درسي اين رشته، كه مصوب سال 1396 در شوراي تحول و ارتقاي علوم انساني است، از آغاز سال تحصيلي 1396-1397 و پس از گذشت سه دهه از اجراي برنامه‌ دوم اجرا شد كه قرار است پس از گذشت پنج سال بازنگري شود. باتوجه‌به اهميت اين تغيير ديرهنگام در برنامه، در اين مقاله تلاش شده است تا با نگاهي انتقادي و با بهره‌‌گيري از الگوي موسوم به مشاركتي، ديدگاه‌‌هاي دوازده ‌تن از اعضاي هيئت‌ علمي شاغل در دانشگاه‌‌هاي دولتي مجري اين رشته، به‌نحو كيفي و در قالب شيوه‌ مصاحبه، بررسي و تحليل شود تا به اين پرسش پاسخ داده شود كه از منظر اين دسته‌ مهم از ذي‌نفعان در برنامه‌ درسي، برنامه‌ جديد چه مزيت‌ها و كاستي‌‌هايي دارد. يافته‌‌هاي اين پژوهش، كه ذيل سه مقوله‌ عنوان‌هاي دروس، سرفصل، و منابع درسي بررسي‌ شده، بيان‌گر آن است كه دركنار امتيازهاي شايان‌‌توجه برنامه‌ جديد از نظر توجه به عنوان‌هاي درسي تازه، بازنگري در اهداف و سرفصل‌‌ها، توجه بيش‌تر به بافت ايران و...، شاهد كاستي‌‌هايي قابل‌‌‌‌‌تأمل درقبال برخي از عنوان‌هاي درسي، گزينش و نحوه‌ ارائه‌ سرفصل‌‌ها، ماهيت برخي منابع پيش‌نهادي، و نحوه‌ ارائه‌ آن‌ها هستيم كه باوجود چنين ضعف‌‌هايي، نيل به اهداف خردوكلان برنامه به‌نحوي مقبول امكان‌پذير نخواهد بود. برپايه‌ يافته‌‌هاي حاصل از اين پژوهش، پيش‌نهادهايي براي بازنگري برنامه ارائه شده است.