بررسي ساختمان افعال فارسي و اسپانيايي با تأكيد بر كتاب دل‌بستگي‌ها

فعل از اركان مهم دستوري است كه دربارۀ ساختمان آن بين دستورنويسان اختلاف‌نظرهايي وجود دارد. ازاين‌رو، بررسي براي زدودن گرد ابهام از آن به يكي از مهم‌ترين ضرورت‌هاي دستور زبان بدل شده است. در اين مقاله، با بررسي تطبيقي ساختمان فعل در دو زبان فارسي و اسپانيايي، با نظر به افعالِ كتاب دل‌بستگي‌ها، اثر گاله آنو و ترجمۀ فارسي آن از نازنين نوذري، ابتدا علت اختلاف‌نظرها دربارۀ ساختمان فعل و سپس راه برون‌رفت از آن‌ها را بيان مي‌كنيم و طبقه‌بندي تطبيقيِ مناسبي را، با ويژگي فعل در هر دو زبان (فعل ساده، فعل اشتقاقي، و فعل مركب)، ارائه مي‌دهيم. گفتني است در تحقيق مشخص شد كه علت اصلي اختلاف‌نظرها دربارۀ ساختمان فعل به چگونگي تقسيم‌بندي تكواژهاي زبان از سوي صاحب‌نظران و جايگاه حرف اضافه در آن برمي‌گردد. پس از بررسي، حرف اضافه را در ذيل تكواژ قاموسي قرار داده‌ايم و حاصلِ تركيب اسم/ صفت/ قيد/ فعل/ حرف با فعل را «فعل مركب» و حاصل تركيب اسم/ صفت/ قيد با وندهاي اشتقاقيِ فعل‌ساز را «فعل اشتقاقي» دانستيم و ساخت فعل مركب را نيز در پنج طبقه ارائه كرديم. اين‌گونه علاوه‌بر ارائه‌ تقسيم‌بندي تطبيقي از ساختمان فعل در دو زبان و رفع ابهامات دربارۀ فعل اشتقاقي و مركب، مشخص شد علت بسامد افعال مركب در زبان فارسي در مقايسه با زبان اسپانيايي چه بوده است.