بررسي علل گرايش زنان و دختران شهر تهران به مصرف مشروبات الكلي

زمينه و هدف: يكي از انحرافات اجتماعي، گرايش به الكل يا همان پديدۀ الكليسم است؛ اما بزرگ‌ترين مسئله‌اي كه در مورد مصرف الكل وجود دارد، عادي‌سازي است. زماني كه مادر خانواده مصرف‌كنندۀ الكل باشد، فرزندان نيز به همان ميزان به سمت استفاده از مشروبات الكي سوق پيدا مي‌كنند. زماني كه الگوي تربيتي در خانواده تغيير مي‌كند، به همان ميزان نيز رفتار افراد تغيير خواهد كرد. پژوهش حاضر، به دنبال بررسي عوامل مؤثر بر گرايش زنان و دختران شهر تهران به مصرف مشروبات الكلي است. روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي است و در زمره مطالعات پيمايشي و همبستگي قرار مي‌گيرد. بر اساس فرمول كوكران، 388 نفر از زنان 18 تا 30 ساله شهر تهران كه به قسمت مشاوره كلانتري‌ها ارجاع داده شده‌اند، به‌عنوان نمونه اين تحقيق انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسش نامۀ محقق ساخته استفاده شد و براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها، نرم‌افزار SPSS، آزمون T، F و رگرسيون لجستيك مورد استفاده قرار گرفت. سعي شده است با به‌كارگيري تكنيك‌هاي آماري، تأثير متغيرهاي مستقل (نظير احساس آنومي، كنترل اجتماعي، دين‌داري، مصرف گروه‌هاي دوستان، احساس ناكامي و ابهام در مورد آينده) بر متغير وابسته تحقيق (ميزان گرايش به مصرف مشروبات الكلي) مورد سنجش قرار گيرد.يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كه تعداد 91 نفر از جامعۀ نمونه (معادل 23.5 درصد) گرايش بالايي به نوشيدن مشروبات الكلي دارند.نتيجه‌گيري: تحليل رگرسيوني داده‌ها حاكي از آن است كه متغيرهاي يادشده بالا، به شكل مستقيم بر ميزان گرايش به مصرف مشروبات الكلي تأثير داشته‌اند كه از اين ميان متغيرهاي «اعتقادات و احساس ناكامي در مورد آينده» بيشترين تأثير و متغير «احساس آنومي» كمترين اثرگذاري را بر ميزان گرايش زنان به مشروبات الكلي داشته است.