پيش بيني سوء رفتار با كودكان بر اساس استرس والديني و سرمايه اجتماعي در مادران سرپرست خانوار

زمينه و هدف: سوء رفتار با كودكان يك پديده اجتماعي و روان‌شناختي است كه شناسايي عوامل مرتبط با آن اولين قدم در جهت پيشگيري از پديده كودك آزاري و پيامدهاي آن است. هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش استرس والديني و سرمايه اجتماعي مادران سرپرست خانوار در پيش‌بيني سوء رفتار با فرزندانشان است. روش: جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تمامي زنان سرپرست خانوار شهر نمين (اردبيل) در سال 1398 بود(242نفر). حجم نمونه به روش مبتني بر هدف از ميان كساني انجام شد كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند(120 نفر). پرسشنامه‌هاي استاندارد استرس والديني آبيدين(1983) ، سرمايه اجتماعي نياز و همكاران(2004)و سوء رفتار با كودك استراوس و همكاران (1998) جهت جمع‌آوري داده‌ها استفاده گرديد. ضريب پايايي اين پرسشنامه ها در مطالعه حاضر بين 0.75-0.87 به دست آمد. داده‌ها با استفاده از روش معادلات ساختاري در نرم افزار آماري smart-PLS3مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته ها: استرس والديني با ضريب 0.11 و سرمايه اجتماعي با ضريب 0.85- بر بد رفتاري بر كودك تاثير دارند. تاثير سرمايه اجتماعي معكوس و تاثير استرس والديني مستقيم و معنادار است(p 0/05).نتيجه گيري: بر اساس نتايج به دست آمده مي توان گفت استرس والديني موجب افزايش سوء رفتار با كودك مي شود در حالي كه حمايت اجتماعي نقش حفاظتي دارد. بر اساس اين يافته ها پيشنهاد مي شود زنان سرپرست خانوار در قالب گروه هاي همياري آموزش هاي لازم در جهت مديريت استرس را دريافت كنند.تشكيل گروه هاي همتا شامل زنان سرپرست خانوار در شهرستان هاي كوچك مي تواند علاوه بر فراهم آوردن حمايت اجتماعي از ننگ اجتماعي ناشي از تك سرپرستي نيز بكاهد.