اثربخشي برنامه مقابله با قلدري فرهنگ محور در خودكارآمدي در تعامل با همسالان و همدلي در دانش آموزان قلدر دختر

زﻣﯿﻨﻪ و ﻫﺪف: ﻗﻠﺪري ﻣﺪرﺳﻪ اي ﯾﮏ ﻣﺸﮑﻞ ﮔﺴﺘﺮده و ﻓﺮاﮔﯿﺮ در ﻣﺪارس اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺪود ﯾﮏ ﺳﻮم ﻧﻮﺟﻮانان را در ﺳﻄﺢ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ.هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي برنامه مقابله با قلدري فرهنگ محور در خودكارآمدي در تعامل با همسالان و همدلي در دانش آموزان قلدر دختر بود. روش: طرح پژوهش از نوع نيمه آزمايشي پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش را دختران قلدر دانش آموز دوره متوسطه اول در سال تحصيلي 1400-1401در تبريز تشكيل مي‌دادند. نمونه آماري پژوهش تعداد 28 نفر دانش آموز دوره متوسطه اول بودند كه به صورت تصادفي در دو گروه 14 نفري (يك گروه آزمايشي و يك گروه كنترل) گمارده شدند. گروه آزمايش در 8 جلسه 90 دقيقه اي تحت برنامه مقابله با قلدري فرهنگ محور قرار گرفتند. از مقياس قلدري ايلي نويز، مقياس همدلي و همدردي در نوجوانان و مقياس خودكارآمدي در تعامل با همسالان استفاده شد. يافته ها: تحليل كوواريانس چندمتغيره نشان مي‌دهد كه برنامه مقابله با قلدري فرهنگ محور بر همدلي تأثير معني داري داشته است اما تأثير برنامه مقابله با قلدري فرهنگ محور بر احساس خودكارآمدي در تعامل با همسالان تأييد نمي‌شود. علي‌رغم اثربخشي برنامه مقابله با قلدري فرهنگ محور بر همدلي، اين شرايط براي احساس خودكارآمدي در تعامل با همسالان مشاهده نشد. نتيجه گيري: براي اثربخشي و دوام مداخلات، پرهيز از مدل‌هاي تك‎‎الگويي و ارائه مداخلات جامع رواني و اجتماعي در حمايت از اين گروه از دانش آموزان پيشنهاد مي‌شود.