واكاوي كيفي مطالبات و نيازهاي دختران جوان در حوزه ازدواج

اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ نوع تحقيق، كيفي بود. جامعه مشاركت‌كننده، كليه دختران مجرد گروه سني 20 تا 35 سال استان چهارمحال و بختياري در سال ۱۴۰۰ بودند كه به روش نمونه‌گيري هدفمند و نيز معيار اشباع، ۱۱ نفر از دختران جوان در اين پژوهش شركت كردند. جمع آوري اطلاعات با استفاده از مصاحبه نيمه‌ساختاريافته و يادداشت‌برداري ميداني انجام شد. براي سنجش روايي و پايايي داده‌هاي كيفي، از درگيري پيوسته و طولاني‌مدت، مشاهده مداوم‌، ذهنيت پيش رونده و از كميته راهنما براي ارزيـابي و اجـراي برنامـه مصـاحبه استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از روش پديدارشناسي از نوع تحليل مضمون صورت گرفت. در مراحل تحليل، مجموعا 87 كد اوليه، ۱۳مضمون فرعي و 6 مضمون اصلي بدست آمد. يافته‌هاي موجود در قالب 6 مضمون اصلي «مطالبات فرهنگي»، «مطالبات اقتصادي»، «مطالبات روانشناختي»، «مطالبات جامعه‌شناختي»، «مطالبات خانوادگي»، و «مطالبات معنوي» مشخص شدند. مطالبات فرهنگي به صورت فراهم كردن شرايط آشنايي و فرهنگ‌ ساده‌زيستي؛ مطالبات اقتصادي به صورت اشتغال‌آفريني، وام‌سازي و مسكن‌سازي؛ مطالبات روانشناختي به صورت مشاوره پيش از ازدواج رايگان و آموزش مهارتهاي زندگي؛ مطالبات جامعه‌شناختي به صورت آشنايي با فرهنگهاي مختلف و آشنايي با آسيبهاي اجتماعي؛ مطالبات خانوادگي به صورت كاهش توقعات مادي‌گرايي خانواده و نگرش واقع‌بينانه؛ مطالبات معنوي به صورت حمايت مساجد و يگان‌هاي مذهبي و تبليغ آسان‌گيري ازدواج طبقه‌بندي شدند.نتيجه‌گيري: از آنجا كه مطالبات دختران مجرد در امر ازدواج متنوع و گسترده است لازم است نهادهاي مختلف جهت برآورده ساختن اين نيازها با مديريت نهادهاي دولتي و غير دولتي انجام وظيفه نمايند.