اثربخشي روان‌درماني انگيزشي بر سلامت روان زنان داراي همسر وابسته به ‌مصرف مواد

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي روان‌درماني انگيزشي بر سلامت ‌روان زنان داراي همسر وابسته به ‌مصرف مواد انجام شد. روش: روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل همه زنان مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي ترك اعتياد شهر تربت حيدريه در سال 1400 بود كه همسران آنها تحت درمان با متادون بودند. از اين بين، 30 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش در 10 جلسه روان‌درماني انگيزشي شركت كردند، در حالي كه گروه گواه تحت هيچ مداخله اي قرار نگرفت. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سلامت عمومي بود و براي تحليل نتايج از روش تحليل كوواريانس چندمتغيره استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه روان‌درماني انگيزشي به طور معناداري منجر به بهبود سلامت روان، افسردگي، اضطراب، نشانگان جسماني، و عملكرد اجتماعي زنان داراي همسر وابسته به ‌مصرف مواد شد. نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين پژوهش مي‌تواند راهگشاي مشاوران و درمانگران در كمك به زنان داراي همسر وابسته به ‌مصرف مواد باشد.