اثربخشي آموزش قدم هاي دوازده گانه انجمن معتادان گمنام بر پذيرش اجتماعي، بهزيستي روان شناختي، كيفيت زندگي، و ولع مصرف افراد وابسته به مواد

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش قدم هاي دوازده گانه انجمن معتادان گمنام  بر پذيرش اجتماعي، بهزيستي روان شناختي، كيفيت زندگي، و ولع مصرف در افراد وابسته به مواد انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با يك گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه افراد وابسته به مواد گمنام مراجعه‌كننده به مراكز ترك اعتياد شهر ابركوه در سال 1399 بود. از اين بين، 40 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (20 نفر) و كنترل (20 نفر)  قرار گرفتند. شركت كنندگان هر دو گروه پرسشنامه پذيرش اجتماعي، پرسشنامه بهزيستي روان‌شناختي، پرسشنامه كيفيت زندگي، و پرسشنامه ولع مصرف را در پيش آزمون و پس آزمون تكميل كردند. جلسات دوازده گام انجمن معتادان گمنام  بر اساس كتاب انجمن ان اي جهاني(1387) در 12 جلسه 60 دقيقه‌اي بر روي گروه آزمايش اجرا شد. داده‌ها با روش تحليل كوواريانس چند متغيره تجزيه‌ و تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه پس از كنترل اثر پيش آزمون، تاثير آموزش قدم‌هاي دوازده‌گانه در گروه آزمايش بر پذيرش اجتماعي، بهزيستي روان‌شناختي، كيفيت زندگي، و ولع مصرف معني‌دار بود و اين برنامه آموزشي به طور معناداري باعث بهبود پذيرش اجتماعي، بهزيستي روان‌شناختي، كيفيت زندگي، و كاهش ولع مصرف در افراد وابسته به مواد شد. نتيجه گيري: براساس نتايج پژوهش حاضر مي توان از جلسات انجمن معتادان گمنام  براي بهبود مسائل اجتماعي و روان شناختي و كاهش ولع افراد وابسته به مواد استفاده نمود.