بررسي آسايش حرارتي براي يك ساختمان با تهويه طبيعي با استفاده از يك مدل آسايش تطبيقي در شش شهر مختلف ايران

در مقاله حاضر به بررسي عملكرد تهويه طبيعي عبوري در تأمين آسايش حرارتي يك ساختمان نمونه در شش شهر ايران با اقليم‌هاي آب‌وهوايي مختلف با استفاده از نرم‌افزار انرژي پلاس پرداخته شده است. براي بررسي آسايش حرارتي ساختمان از مدل آسايش حرارتي تطبيقي استاندارد اشري 55 استفاده شده است. اين مدل براي بررسي آسايش حرارتي در ساختمان‌هاي خنك شونده با تهويه طبيعي و فاقد تجهيزات تهويه مطبوع و مكانيكي پيشنهاد شده است. براي شبيه‌سازي تهويه طبيعي نيز مدل شبكه جريان هوا در نظر گرفته شده است. دوره شبيه‌سازي براي هر شش شهر از يك فروردين تا 31 شهريور در نظر گرفته شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه برقراري آسايش حرارتي در ساختمان نمونه بيش از هر چيز به شرايط آب‌وهوايي و نوع اقليم وابسته است. بهترين عملكرد براي شهر تبريز با اقليم سرد و ضعيف‌ترين عملكرد براي شهر بندرعباس با اقليم گرم و مرطوب مشاهده شده است. به‌طوري‌كه با استفاده از تهويه طبيعي عبوري براي ساختمان نمونه در شهر تبريز در ساختمان بدون عايق در بيش از 69 درصد موارد، آسايش حرارتي برقرار شده است كه براي بندرعباس اين عدد حدود 12 درصد به‌دست‌آمده است. همچنين نتايج نشان داد كه استفاده از عايق با ضخامت 5 سانتي‌متر در جداره‌هاي خارجي ساختمان درصد زمان‌هاي برقراري آسايش حرارتي را در مقايسه با ساختمان بدون عايق براي تمامي شهرها در حدود 8-12 درصد افزايش مي‌دهد.