تحليل مسائل امنيتي بر شكست همه پرسي اقليم كردستان عراق در سال 1396

در جنگ چالدران (1514 م)، قسمت بزرگي از كردستان ايران جدا و به دولت عثماني اضافه شد. سقوط و تجزيه امپراطوري عثماني در جنگ جهاني اول، موجب تقسيم سرزمين‌هاي عثماني از جمله مناطق كردنشين شد. پس از آن انگيزه‌هاي آزادي خواهانه و ناسيوناليستي به تقليد از اروپائيان و دخالت قدرت‌هاي بزرگ از جمله انگليس، كردها را بر آن داشت تا براي متمايز ساختن خود از ديگران تشكيل يك دولت مستقل كردي را مطرح نمايند. كردها بزرگ‌ترين گروه، بدون كشوري مستقل مي‌باشند كه ادعا مي‌نمايند، جمعيتي معادل 50 ميليون نفر را شامل مي‌شوند. اكثريت اين جمعيت در چهار كشور ايران، تركيه، سوريه و عراق ساكن هستند كه استقلال و تجزيه در يك پارچه، مي‌تواند كردهاي ساير كشورها را به پيروي از آن تشويق نمايد.  سوالي كه با آن مواجه مي‌باشيم اين است كه چرا كردهاي عراق، علي رغم فراهم بودن شرايط استقلال و تلاش آن‌ها تاكنون موفق به كسب استقلال نشده‌اند؟ و چرا در همه پرسي سال 1396 كه بيشترينشانس را براي استقلال داشتند ناكام ماندند؟ روش تحقيق توصيفي-تحليلي و استفاده از ابزار كتابخانه اي و اسناد اينترنتي مي‌باشد.