بررسي تطبيقي شدت جزاير حرارتي بر اساس هندسة شهري (مطالعه موردي: محلات كوي وليعصر و شنب غازان شهر تبريز)

اين پژوهش با هدف شبيه ‏سازي و محاسبه حداكثر شدت جزاير حرارت شهري (UHImax) با توجه به شرايط هندسه‌ شهري در مناطق كوي وليعصر و شنب غازان تبريز با استفاده از معادله‌ عددي- نظري Oke انجام شده است. براي اجراي اين كار، نخست هندسه‌ محلات مورد نظر با توجه به شعاع 20متري در كوي وليعصر و 15متري در شنب غازان از محور معابر به بلوك‏هاي مجزايي تقسيم ‏بندي شد و سپس نسبت عرض معابر و ارتفاع بناها (H/W) در نرم‏افزار GIS محاسبه و در پايان بر اساس معادله‌ Oke، UHImax محاسبه و شبيه‏ سازي شد. نتايج حاصل از اين شبيه ‏سازي نشان داد كه در محلات مورد مطالعه هر چه بناها بلندمرتبه ‏تر و عرض معابر كمتر باشد ميزان UHImax بيشتر است و هر قدر عكس اين شرايط حاكم باشد مقدار UHImax نيز كمتر خواهد بود. همچنين، مشخص شد كه در كوي وليعصر، از ميان 10 بلوك، بلوك D باc ° 1/9 و بلوك H باc°  8/2 داراي كمترين و بيشترين مقدار UHImax است. در منطقه‌ شنب غازان نيز بلوك G باc°  0/8 كمترين و بلوك B باc°  6/8  بيشترين UHImax را به خود اختصاص داده ‏اند. برآورد حاصل از مدل رگرسيون نيز نشان داد كه عرض معابر در محلات مورد نظر نسبت به ارتفاع ساختمان‏ ها اثر بيشتري در تغييرات UHImax دارد. همچنين، نتايج حاصل از دماي سطح زمين نيز نشان داد كه كوي وليعصر در دو فصل زمستان و تابستان به ‏ترتيب بيشترين و كمترين دما را دارد؛ در حالي كه در منطقه‌ شنب غازان تفاوت چنداني نداشته و دما در سطح پاييني قرار دارد.