ارزيابي اولويت‏ هاي كيفيت محيطي حيات شبانه در فضاي شهري از منظر كاربران (نمونه موردي: فضاهاي شهري در شهر همدان)

امروزه جامعه‏ شناسان و شهرسازان بر آن‏اند كه، با توجه به تغيير ساختار زندگي، قابليت حيات شبانه نقش مهمي در ارتقاي زندگي شهري خواهد داشت. بنابراين، فضاهاي شهري به‏ عنوان بستر فعاليت‏ هاي اجتماعي بايد پتانسيل‏ هاي لازم را براي زيست شبانه‌ مناسب داشته باشند تا به جريان ارتقاي كيفيت زندگي شهري كمك كنند. هدف از پژوهش حاضر ارزيابي اولويت‏ هاي كيفيت محيطي حيات شبانه از منظر شهروندان در فضاهاي جاذب حيات شبانه در شهر همدان است. به همين منظور، مطابق فرمول كوكران، 384 پرسش‏نامه در ده سايت مطالعاتي، كه از طريق داده‏ هاي سنجش از دور شناسايي شدند، توزيع شد. براي اطمينان از كفايت حجم نمونه، از تكنيك كفايت نمونه ‏برداري (KMO) و براي تحليل يافته ‏ها از روش تحليل عامل اكتشافي استفاده شد. نتايج تحقيق نشان مي ‏دهد امكان برگزاري مراسم‏ ها (0/730)، وجود اماكن تفريحي- ورزشي (0/741)، وجود بازارهاي شبانه‌ متنوع (0/751)، وجود سرويس ‏هاي بهداشتي در فضاهاي شهري (0/896)، شرايط آب و هوايي مناسب (0/716)، مطلوبيت محيطي (0/752)، پاكيزگي محيطي (0/811)، فاصله‌ مناسب تا مسكن (0/857)، پاركينگ ‏ها (0/743)، حضور عوامل نظارتي (0/713)، مديريت پاسخ‏گو و دائمي در فضا (0/726)، محيط و مناظر شهري (0/728)، سطح فرهنگي فضا (0/757)، و درنهايت همه ‏شمولي (0/772) بيشترين اهميت را براي شهروندان دارند. نكته‌ حائز اهميت كه يافته ‏هاي اين تحقيق را قدري از يافته ‏هاي تحقيقات ديگر متمايز مي ‏كند اين است كه، با توجه به ويژگي‏ هاي اقليمي و فرهنگي در شهر همدان، زيست و حضور شبانه بيشتر در قالب دورهمي‏ هاي خانوادگي يا گروه ‏هاي‏ دوستان در فضاهاي شهري است.