جريان هاي راديكال ديني – تكفيري در آسياي مركزي و قفقاز و بازتاب آن در تحولات منطقه

منطقه قفقاز و به ويژه آسياي ميانه به سبب سياست هاي نادرست دولت هاي حاكم و حمايت از گروه هاي افراطي در سال هاي آينده كانون ملتهبي در تحولات منطقه خواهند بود . اهميت ژئوپولوتيك آسياي مركزي و قفقاز و تلاش بازيگران مهم منطقه اي و فرامنطقه اي جهت حضور در اين منطقه، بر ضرروت شناخت وضعيت افراط گرايي و تكفيريسم در آسياي ميانه و قفقاز مي افزايد و به سبب هم مرز بودن اين منطقه با جمهوري اسلامي ايران، اين شناخت براي ما از اهميت دوچنداني برخوردار است. زمينه هاي مساعد داخلي و اهميت ژئوپوليتيك اين مناطق باعث شده تا روسيه آن را جزو حيات خلوت سنتي خود تلقي كند، عربستان سعودي بستر لازم را براي ترويج انديشه هاي افراط گرايانه فراهم ببيند، جمهوري اسلامي ايران بدليل پيوستگي و اشتراكات فرهنگي آن را به نوعي زيرمجموعه جغرافياي فرهنگي قلمداد نمايد و كشورهاي عضو ناتو، به ويژه كشورهاي قدرتمند اروپايي و آمريكا نيز علاوه بر نگاه اقتصادي و تجاري براي بازيگري در حيات خلوت روسيه و هم چنين جلوگيري از توسعه نفوذ منطقه اي جمهوري اسلامي ايران همواره به اين مناطق توجه نمايند. در اين ميان آنچه شايان توجه است و جاي نگراني دارد اين است كه برخي كشورهاي منطقه از جمله عربستان سعودي و برخي كشورهاي غربي از جمله آمريكا، براي تحقق اهداف خود، حمايت و تجهيز از گروه هاي افراط گراي مذهبي را در سرلوحه اولويت هاي سياست خارجي خود در ارتباط با اين مناطق تعريف كرده اند. برآيند ضعف ها، مشكلات و نابساماني هاي داخلي در كنار دخالت ها و نقش آفريني بيگانگان در آسياي مركزي، توضيح دهنده واقعيت گسترش تفكرات افراط گريانه در اين مناطق است.