فهمِ دلالت هاي تربيتيِ (كاربردي) ايده ي اسفار اربعه ي ملاصدرا

هدف: هدف اصلي اين پژوهش ، فهم دلالت هاي تربيتي (كاربردي) ايده ي اسفار اربعه ي ملاصدرا است. روش: اين پژوهش در ذيل پارادايم كيفي صورت پذيرفته است. روش پژوهش روش هرمنوتيك، و روش گردآوري داده ها، روش اسنادي مي باشد. يافته ها: در اين پژوهش در بخش يافته ها، وجوه كاربردي و دلالت هاي تربيتي اسفار اربعه ي صدرايي در قالب تيترها و عناوين مشخص در زمينه هاي گوناگون 1- فهم تربيت به مثابه يك سفرِ 4 مرحله اي يا 4 سفر با دو جهت حقي و خلقي (راهنماي تربيت پژوهان)، 2- ارائه ي روش تربيتي با استفاده از منطق 4 مرحله اي اسفار اربعه ي صدرايي در تناظر با ايده ي تكامل نفس ملاصدرا (الگوي تربيت مربي) و 3- طراحيِ سفرهاي عيني متناظر با سفرهاي روحي و فكري در متربّيان به مثابه روش تربيتي (راهنماي عمل مربّيان) مطرح شده اند.به تعبيري در ساحت ساختاري، استفاده از استعاره ي تربيت به مثابه سفر و خاصّه ايده ي سفرهاي چهارگانه و چهارمرحله اي ملاصدرا به عنوان ايده اي جهت تربيت پژوهي معرفي گرديد تا راهنماي عمل پژوهشگران عرصه ي تعليم و تربيت باشد. در ساحت روشي ايده ي ضرورت تناظر سفرهاي عيني، روحي و فكري ، مطرح گرديد و در تلاقي دو ايده با محتواي فلسفه ي صدرايي به ويژه ايده ي تكامل نفس او، روش تربيتي با استفاده از منطق 4 مرحله اي اسفار اربعه ي صدرايي ارائه گرديد. نتيجه گيري: دلالت هاي تربيتي (كاربردي) ايده ي اسفار اربعه ي ملاصدرا براساس  ايده ي محوري تناظر اسفار اربعه ي صدرايي و مراحل تكامل نفس از منظر او ، در دو حيطه ي ويژه ي راهنماي عمل مربيان و راهنماي تربيت پژوهان ترسيم مي شود.