نوردوستي در ساختمان هاي آموزشي؛ نمونه مطالعاتي: بهينه سازي جداره هاي جنوبي كلاس درس در شهر سمنان

عملكرد حرارتي و روشنايي ساختمانها باتوجه به نياز به مصرف انرژي هم زمان با برقراري آسايش ساكنين دو عامل پر اهميت در طراحي معماري است. طراحي نماي ساختمان به عنوان پوسته خارجي كه محل تبادل حرارت بنا با محيط اطراف، جذب انرژ ي هاي خورشيدي و نفوذ نور به محيط داخلي بسيار حائز اهميت بوده است. چارچوب نظري پژوهش بر اساس نظريه معماري سرآمد و معماري نوردوست، با هدف بهره وري در مصرف انرژي بنيان نهاده شده است. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي- تحليلي و از جنبه هدف، كاربردي مي باشد. با توجه به اهميت فضاهاي آموزشي و ميزان مصرف انرژي در اين حوزه، نقش و جايگاه محوري كلاس هاي درس، در اين پژوهش، نما جنوبي يكي از كلاس هاي دانشگاه آزاد اسلامي سمنان به عنوان مطالعات ميداني مورد بررسي قرار گرفته و در نرم افزار راينو شبيه سازي و با پلاگين هاي گرس هاپر، ليدي باگ، هاني بي، انرژي پلاس، عملكرد حرارتي آناليز و با كمك روش الگوريتم ژنتيك در كامپوننت گالاپاگوس با تغيير درابعاد پنجره ها كلاس مورد مطالعه، بهينه سازي شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد با بهينه سازي كلاس، مصرف انرژي در جداره جنوبي 12 درصد كاهش يافته است و بيش از 50 % از محيط كلاس، روشنايي مفيد نور روز را دريافت مي كند. براساس گواهينامه مصرف بهينه انرژي و طراحي زيست‌ محيطي، هر دو شاخص كفايت فضايي نور روز و دريافت ساليانه نور مستقيم خورشيد براي بحث روشنايي در ساختمانهاي آموزشي امتياز لازم را كسب كرده است. نتايج نشان مي دهد كه فرم و چيدمان روزنه ها در جداره جنوبي كلاس مورد مطالعه، در دريافت نور و مصرف انرژي، موثر بوده و بيشترين روشنايي و كمترين مصرف انرژي را روزنه هايي با ابعاد كوچك تر و پراكندگي بيشتر نسبت به پنجره هاي وضع موجود در اقليم شهر سمنان دارند.