بهبود سربار كنترلي مسيريابي در شبكه‌هاي سيار موردي راديوشناختي با تخمين تحرك كاربران ثانويه

در شبكه‌هاي راديوشناختي، بازگشت ناگهاني كاربران اوليه به طيف باعث ايجاد تداخل و افزايش تعداد سوئيچينگ كانال مي‌شود. ‌در اين حالت، دانش در اطلاع از تحرك طيف امري بسيار مهم است كه توسط روش‌هاي تحليلي مانند فرآيند ماركوف و... پيش‌بيني مي‌گردد؛ همچنين ازآنجاكه شبكه‌هاي راديوشناختي در بسترهاي مختلفي همچون شبكه‌هاي سيار موردي استفاده مي‌شوند، تحرك كاربران نيز مي‌تواند به ناپايداري ذاتي شبكه‌هاي راديوشناختي بيفزايد و چالش‌هايي همچون مسيريابي پديدار شود؛ لذا در اين مقاله، ما با استفاده از روشي مبتني بر طرح انتخاب گره‌هاي واسط و كشف مسير مناسب جهت ارسال بسته به مقصد به رفع اين چالش‌ مي‌پردازيم. به‌طور خاص ما يك پروتكل مسيريابي واكنشي را براي سناريوي در نظر گرفته شده طراحي مي‌كنيم كه از مهم‌ترين مزاياي آن مي‌توان به: 1) جلوگيري از ايجاد تداخل كاربران در هنگام تشكيل مسير و انتقال داده‌ها، 2) كاهش تعداد سوئيچينگ كانال، 3) عدم استفاده از كانال كنترلي مشترك، و 4) كاهش تأخير و سربار كنترلي اشاره كرد. پروتكل پيشنهادي‌ براي شبكه‌هاي داراي گره‌هاي متحرك طراحي شده است و با انتخاب مسيري كوتاه‌تر به‌عنوان روشي قابل‌اعتماد و مقرون‌به‌صرفه شناخته مي‌شود. شبيه‌سازي‌‌هاي عددي نشان مي‌دهد كه پروتكل پيشنهادي داراي نرخ برخورد 73 درصدي است و نسبت به روش تصادفي، از عملكرد پايين‌تري برخوردار است؛ اما در اين پروتكل، سربار كنترلي در دو حالت افزايش تعداد گره و سرعت بيش از 90 درصد كاهش يافته است و اين براي ما در شبكه‌اي كه دستيابي به‌صورت فرصت‌طلبانه است، كاهش سربار كنترلي مهم‌تر است.