ارتقاء سطح ايمني و كاهش آسيب‌پذيري زيرساخت‌هاي حمل و نقل استان‌هاي مرزي با هدف افزايش تاب‌آوري

برنامه‌ريزي براي زيرساخت هاي حمل و نقل مناطق مرزي، يكي از عرصه‌هاي نوين در برنامه‌ريزي و سياست‌گذاري براي توسعه كشور است. شبكه حمل و نقل كشور علاوه بر جابجايي ميليون‌ها مسافر، محصولات كارخانجات، فرآورده‌هاي كشاورزي، سوخت، مواد شيميايي و ... را جابجا مي‌كند و ايجاد وقفه‌اي هرچند كوتاه در خدمات رساني آن در شرايط بحراني كه كشور با كمبودهايي مواجه مي‌باشد، مي تواند آثار جبران ناپذيري را به فعاليت‌هاي مختلف كشور وارد كند. تجربيات حاصل از جنگ‌هاي نيم قرن اخير نشان مي‌دهد، زيرساخت هاي مناطق مرزي همواره مورد تهديدات مختلف بوده است. بنابراين، مصون سازي زيرساخت هاي حمل و نقل به دليل نقش مهمي كه در زندگي بشر دارند، از اهميت زيادي برخوردار است. هدف اصلي در اين پژوهش، شناخت نقاط ضعف اين زيرساخت‌ها در مناطق مرزي و ارائه راهكارهايي براي كاهش اين آسيب‌پذيري ها است. در اين مقاله با استفاده از روش ارزيابي ريسك فما (FEMA)، ابتدا دارايي هاي حوزه حمل و نقل استان هاي مرزي شناسايي و غربالگري شده، سپس بر اساس تهديدات مبنا احصاء شده به شناسايي و ارزيابي آسيب‌پذيري ها پرداخته و ريسك هريك از دارايي ها، محاسبه و در پايان راهكار هايي براي كاهش خطر در زيرساخت‌هاي حمل و نقل استان هاي مرزي ارائه مي شود.