بررسي عوامل جذب نخبگان در نظام اداري ايران

زمينه و هدف: برنامه ريزي و سياست گذاري براي شناسايي، حمايت مادي و معنوي نخبگان، جذب و به كارگيري، حفظ و پشتيباني از آنان درراستاي ارتقاي نظام اداري ايران و به تبع آن توليد علم، فناوري، هنر، ادب و فرهنگ، توسعه علمي و متوازن كشور و احراز جايگاه برتر علمي، فناوري و اقتصادي در منطقه براساس سند چشم انداز كشور در افق 1404، از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. باتوجه به لزوم به كارگيري توان نخبگان در نظام اداري ايران و تاكيد مستمر مقام معظم رهبري، پژوهش حاضر با هدف شناسايي و اعتباريابي عوامل جذب نخبگان در نظام اداري ايران براي پيشبرد اجرايي سازي سند چشم انداز 1404 كشور انجام شده است. روش شناسي: پژوهش حاضر بااستفاده از روش دلفي فازي انجام شده است. اعضاي پانل خبرگان (حجم نمونه)، گروهي از خبرگان و متخصصان نظام اداري در سطح دانشگاهي هستند كه براساس چهار ويژگي: دانش، تجربه، تمايل و زمان كافي براي شركت در مراحل دلفي بااستفاده از روش نمونه گيري هدفمند يا قضاوتي شناسايي و انتخاب شدند. حجم نمونه در اين پژوهش شامل 12 متخصص و خبره مي باشد. يافته ها: يافته داده هاي به دست آمده از راند اول دلفي نشان داد كه از 30 عامل شناسايي شده، 5 عامل با نظر متخصصين حذف گرديد. لذا در راند دوم دلفي، اعتبار 25 شاخص در 6 مفهوم و 2 مقوله براساس نظر خبرگان تاييد گرديد. نتايج: نتايج نشان داد دو دسته از عوامل در جذب نخبگان در نظام اداري ايران تاثيرگذار مي باشند كه عبارتند از: الف. ويژگي هاي نخبه (شامل مولفه هاي: 1. ويژگي هاي اعتقادي و ارزشي؛ 2. ويژگي هاي فردي و 3. ويژگي هاي ادراكي)؛ ب. ويژگي سازماني (شامل مولفه هاي: 1. ويژگي هاي سازماني؛ 2. ويژگي هاي شغلي و 3. ويژگي هاي انگيزشي).