استخراج رابطه كاهندگي براي پيش بيني پارامتر تركيب بهينه تغييرمكان هاي طيفي در ساختمان هاي كوتاه مرتبه بر اساس حركات شديد زمين در ايران

برآورد پارامترهاي مهم حركات شديد زمين در يك ساختگاه از حيث پتانسيل آسيب بر سازه ها، به كمك شاخص شدت انجام مي شود. يكي از شاخص هايي كه به صورت گسترده در بيان كمّي شدت لرزش هاي زمين در مهندسي زلزله استفاده مي شود، پارامتر شتاب طيفي در پريود مود اول سازه، Sa (T1)، است. ‏مطالعات اخير نشان داده است كه استفاده از‎ ‏‎اين پارامتر به عنوان شاخص شدت، ممكن ‏است منجر به پراكندگي زياد در پيش بيني پاسخ غيرخطي ساختمان ها شود. ‏بدين منظور، استفاده از شاخص هايي كه از كفايت و كارآمدي بالاتري برخوردار هستند، مورد توجه قرار گرفته است. يكي از اين شاخص ها كه در پژوهش هاي اخير مطرح شده است، تركيب بهينه تغييرمكان هاي طيفي مي باشد‏. به صورت تقريبي مي توان از بسط مرتبه اول تيلور براي استخراج رابطه كاهندگي براي اين شاخص بر ‏اساس روابط كاهندگي موجود براي شتاب هاي طيفي استفاده كرد. با اين حال، استخراج رابطه كاهندگي مستقل براي اين شاخص به منظور كاهش خطاي محاسبات اجتناب ناپذير است. بدين منظور، يك مدل پيش بيني حركت زمين براي اين شاخص پيشنهاد گرديد. در استخراج رابطه كاهندگي، بيش از پانصد و پنجاه زوج شتاب نگاشت كه در 284 زلزله با بزرگي 4 تا 7/6 و در فواصل كمتر از 100 كيلومتر در مناطق مختلف ايران ثبت شده اند، مورد استفاده قرار گرفت. مزيت مدل پيشنهادي از طريق بررسي مقادير باقيمانده در برابر بزرگي و فاصله و همچنين كاربرد آن در مقايسه با ساير مدلهاي كاهندگي ارزيابي شده است.