برنامه‌ريزي مقيد به ريسك توسعه شبكه انتقال در بازارهاي رقابتي برق با درنظرگرفتن انرژي تامين نشده و قطع توليد منابع بادي

گسترش روزافزون استفاده از منابع بادي جهت توليد انرژي الكتريكي، با توجه به عدم قطعيت آنها، برنامه‌ريزي توسعه شبكه انتقال را با چالش‌هاي جديدي مواجه نموده است. قطع توليد بادي ناشي از توسعه نامناسب خطوط انتقال منجر به عدم قابليت استفاده مطلوب از ظرفيت توليد اين منابع مي‌گردد. در اين مقاله، روشي براي برنامه‌ريزي توسعه شبكه انتقال در بازار برق در حضور منابع بادي با رويكرد همزمان بيشينه‌سازي بهره‌برداري از اين منابع با در نظر گرفتن هزينه قطع توليد بادي و نيز كاهش انرژي تامين نشده ارائه شده و در ادامه، مدل ارائه شده با درنظر گرفتن شاخص ريسك توسعه مي‌يابد. جهت دست‌يابي به اين هدف، از يك مدل دوسطحي تصادفي مقيد به ريسك استفاده شده است. در سطح بالا، تصميمات توسعه شبكه انتقال توسط بهره‌بردار مستقل سيستم (ISO) با هدف كمينه‌سازي هزينه‌ توسعه و هزينه انرژي تامين نشده انتظاري (EENS) اتخاذ مي‌گردد. در سطح پايين، مسئله تسويه بازار با هدف بيشينه‌سازي رفاه اجتماعي حل مي‌شود. با استفاده از تئوري دوگاني، مدل ارائه شده ابتدا به يك مسئله MPEC تصادفي تبديل شده و سپس مسئله MILP نهايي استخراج مي‌گردد. مدل ارائه شده بر روي شبكه نمونه شش شينه Garver و سيستم تست قابليت اطمينان IEEE (RTS) تست شده است. نتايج شبيه‌سازي نشان مي‌دهد كه درنظر گرفتن هزينه قطع توليد بادي منجر به افزايش استفاده از واحدهاي بادي و كاهش انرژي توليدي واحدهاي فسيلي شده است كه از نقطه نظر زيست محيطي مهم مي‌باشد. در عين حال با درنظر گرفتن ريسك، انرژي توليدي انتظاري منابع بادي كاهش يافته است.