بررسي پارامترهاي ابرومتري قرنيه قبل و بعد از انجام كراس لينكينگ در بيماران مبتلا به قوز قرنيه

سابقه و هدف: در دهه گذشته، كراس لينكينگ به‌عنوان يك گزينه درماني براي افراد مبتلا به قوز قرنيه پيش‌رونده به‌طور گسترده استفاده شده است. مطالعه حاضر با هدف مقايسه پارامترهاي ابرومتري قرنيه قبل و بعد از انجام كراس لينكينگ در بيماران مبتلا به قوز قرنيه انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه مقطعي به روش سرشماري، 67 نفر از بيماران مبتلا به قوز قرنيه مراجعه‌كننده به مركز آموزشي درماني فرشچيان سينا انتخاب شدند كه تحت عمل كراس لينكينگ در مركز جراحي مهديه قرار گرفته بودند و از نظر يافته‌هاي رفركتومتري و ابرومتري قبل از عمل و 6 ماه بعد از كراس لينكينگ مقايسه شدند. داده‌هاي مطالعه از پرونده پزشكي بيماران استخراج و با نرم‌افزار SPSS نسخه 26 در سطح خطاي كمتر از 0/05 تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌ها: ميانگين سن بيماران 5/03±22/28 سال بود و 65/7 درصد از شركت‌كنندگان مرد بودند. ميانگين پارامترهاي ابرومتري قبل و 6 ماه بعد از درمان به ترتيب براي پارامتر K1: 44/33 و 44/04 (P=0/003)، K2: 48/01 و 47/91 (P 0/001)، Km: 46/27 و 45/86 (P 0/001)، Kmax: 51/72 و 51/34 (P 0/001)، Astigmatism: 3/59 و 3/39 (P 0/001)، Thinnest Locaion: 472/76 و 462/37 (P 0/001) و CDVA: 0/6 و 0/8 (P 0/001) بود. بين پارامترهاي CCT، Rms Total، Rms LOA، Coma و Spher قبل و بعد انجام كراس لينكينگ تفاوت معني‌داري مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: انجام كراس لينكينگ روش مؤثري براي درمان قوز قرنيه در بزرگ‌سالان است كه ممكن است منجر به اصلاح بيشتر پارامترهاي ابرومتري قرنيه شامل K1، K2، Km، Kmax، Astigmatism، Thinet Location و CDVA طي 6 ماه بعد از عمل شود.