بررسي ارتباط سطح تروپونين تي با پروگنوز نوزادان نارس بستري شده در NICU بيمارستان فاطميه شهر همدان

سابقه و هدف: با توجه به شيوع اختلالات عملكرد ميوكارد و باز ماندن مجراي شرياني در تعداد زيادي از نوزادان نارس پيش‌آگهي اين نوزادان ارتباط زيادي به تشخيص زودرس و درمان آن‌ها دارد. در اين راستا اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط سطح تروپونين تي با پروگنوز نوزادان نارس بستري‌شده در بخش NICU بيمارستان فاطميه همدان انجام شد.مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه مقطعي تعداد مشخصي از نوزادان كه تحت بررسي سطح سرمي تروپونين از 72 ساعت تا يك هفته پس از تولد قرار گرفته بودند، از نظر اطلاعات دموگرافيگ، مدت‌زمان بستري، عوارض حين بستري، اسيدوز، دريافت اينوتروپ، بهبودي و مورتاليتي بررسي شدند و ارتباط آن‌ها با سطح سرمي تروپونين مشخص شد.يافته‌ها: از 61 نوزاد بررسي‌شده، 22 نوزاد PDA بزرگ با سطح تروپونين  50/2 ± 436 pg/ml، 14 نوزاد PDA كوچك با سطح تروپونين 89/8 ± 260/5 pg/ml و 25 نوزاد بدون PDA با سطح تروپونين 229/7 ± 277/1 pg/ml بودند كه از نظر آماري بين سه گروه اختلاف معني‌داري وجود نداشت (0/203=P). ميانگين سطح تروپونين در نوزادان فوت‌شده 521±423 pg بيشتر از نوزادان زنده 154±274 pg بود (0/194 =P). دريافت اينوتروپ در بيماران فوت‌شده به‌طور معني‌داري بيشتر بود (0/003 =P) و سطح تروپونين تي با دريافت اينوتروپ از نظر آماري ارتباط معني‌داري داشت (0/008 =P). ارتباط بين ميزان تروپونين و اسيدوز شديد (0/051 =P) با اختلاف ناچيز معني‌دار نشد كه از نظر كلينيكي ارزشمند است.نتيجه‌گيري: سطح سرمي تروپونين تي در نوزادان نارس با PDA بزرگ و در نوزادان فوت‌شده در موارد دريافت اينوتروپ به دليل اختلال هموديناميك و اسيدوز شديد ييشتر بود.