ارائه مدل مفهومي آمادگي رزم سايبري نيروهاي مسلح ج.ا.ا

برنامه‌ريزي براي‌ حفظ و افزايش ميزان آمادگي رزم سايبري، به واسطه نقش با اهميت آن در افزايش قدرت بازدارندگي جمهوري اسلامي ايران، ضرورت قطعي و گريز ناپذير نيروهاي مسلح مي‌باشد. پژوهش حاضر با هدف شناسايي ابعــاد و معيارهــاي الزامي و موثر در آمادگي رزم سايبري انجام شد. لذا اين پژوهش، از نظر هدف كاربردي و از حيث گردآوري داده‌ها، توصيفي پيمايشي محسوب مي‌شود. روش اين پژوهش كيفي كمي‌(آميخته)‌ و ‌جامعه آماري آن شــامل خبــرگان در رابطــه بــا موضــوع اين تحقيق اســت كــه مي‌توان از اســاتيد دانشــگاهي، مديران و كارشناسان حرفه اي در سطوح ستادي و عملياتي نام برد؛ در مرحله نمونه گيري به منظور انجــام مصاحبــه و نظرخواهي، از روش گلولــه برفي اســتفاده شــد. در بخش كيفي تعــداد 10 مصاحبــه موفــق ثبــت گرديــد. همچنين در بخــش كمي تعداد30 نفر از جامعه آماري مورد اشــاره براي پاسخ به پرسشنامه محقق‌ساخته انتخاب گرديدنــد. براي تجزيه و تحليــل يافته ها، از روش كدگذاري داده ها و روش هاي آماري ناپارامتريك بهره‌گيري شد. آلفــاي كرونباخ محاسبه شــده در نرم افزارSPSS بــراي دو بخــش ابعــاد، و اولويت بنــدي در نظر گرفته شــده در پرسشــنامه، بــه ترتيــب 0.81 و 0.89 مي‌باشــد كــه نشانگر پايايي خوب و قابل قبولي است. مطابق يافته‌هاي تحقيق، مؤلفه‌هاي مؤثر بر آمادگي رزم‌سايبري را مي‌توان در4 بعد: بستر رزم‌سايبري، بازيگران رزم‌سايبري، طرح ريزي و روش رزم‌سايبري و نهايتا عملكرد سبك فرماندهي و مديريت سايبري دسته بندي نمود.