مدل سازي ساختاري تفسيري از كنترل راهبردي مطلوب، در دانشگاه هاي نهادي بر اساس تكنيك فازي (مورد مطالعه: يكي از دانشگاههاي نيروهاي مسلح)

هدف اصلي اين تحقيق، طراحي الگويي جامع و بومي از كنترل راهبردي مطلوب در دانشگاه مورد مطالعه كه ماهيتي نهادي و سازماني دارد، مي‌باشد كه تلاش دارد ﺑﻪ اﯾﻦ پرسش ﭘﺎﺳﺦ دﻫﺪ ﮐﻪ سيستم ﮐﻨﺘﺮل راﻫﺒﺮدي مطلوب در محيط مورد نظر بايد داراي چه عناصري باشد؟! و چگونه مي‌توان اين عناصر را به صورت يك مدل منسجم به صورت سطح‌بندي و با كاربرد تكنيك معادلات ساختاري تفسيري فازي به كار گرفت. تحقيق حاضر به لحاظ هدف، از نوع كاربردي است كه در آن با استفاده طرح تركيبي اكتشافي، عوامل و شاخص‌هاي تاثيرگذار در مدل شناسايي و سپس براي بررسي جزئيات و سطح‌بندي مولفه‌هاي الگو از روش‌هاي كمي استفاده مي‌شود. يافته‌هاي پژوهش در برگيرنده‌ي 4 سطح مي‌باشد كه متغير ارزش‌ها و باورهاي محوري در سطح يك قرار دارد و از قدرت تحريك‌كنندگي بيشتر و ميزان وابستگي كمتري برخوردار است. همچنين با توجه به اينكه متغيرهاي فضا و محيط فيزيكي، فرايندهاي تربيتي، كنترل همراستايي استراتژيك و تعاملات محيط داخلي در بالاترين سطح قرار گرفته‌اند، اين متغيرها داراي قدرت تحريك‌پذيري كمتر و ميزان وابستگي بيشتري مي‌باشند. از ديگر نتايج تحقيق اين است كه معيار ارزيابي فضا و محيط فيزيكي از نوع خودمختار است كه ميزان وابستگي و قدرت هدايت كمي دارد.