عوامل اثرگذار بر خواص شكل‌شناسي نانوالياف هيبريدي ژلاتين-پلي كاپرولاكتون و پلي( وينيل الكل)-كيتوسان

فرضيه: نانوفناوري يكي از فناوري‌هايي بوده كه امروزه در تمام دنيا جايگاه مهمي را در صنعت پزشكي يافته است. از نانوالياف الكتروريسي‌شده با ساختار به‌هم پيوسته، نسبت سطح به حجم زياد و تخلخل مناسب در زمينه‌هاي مختلف پزشكي استفاده مي‌شود. شكل‌شناسي نانوالياف مي‌تواند نقش مهمي را در خواص مكانيكي، گرمايي، فيزيكي و زيستي داربست تهيه‌شده ايفا كند. هدف اصلي اين مقاله توليد نانوالياف با شكل‌شناسي صاف، بدون شكستگي و دانه‌تسبيحي و قطر كم است.روش‌ها: در اين مطالعه سعي شده است تا به‌كمك نانوفناوري، توليد داربست‌هاي هيبريدي نانوليفي با استفاده از آميخته پليمرهاي طبيعي پلي(وينيل الكل)-كيتوسان (PVA/CS) و ژلاتين-پلي‌كاپرولاكتون (Gel/PCL) با خواص مناسب براي كاربرد در ترميم زخم بررسي شود. توليد اين داربست با فرايند الكتروريسي دونازلي روبه‌روي هم انجام شد. بدين منظور، Gel/PCL از يك نازل و CS/PVA از نازل ديگر تزريق شده و نانوالياف توليدي روي جمع‌كننده چرخان جمع‌آوري شدند. در ادامه با طراحي آزمايش به روش تاگوچي، اثر پارامترهاي متغير نسبت PVA/CS در آميخته 90:10، 80:20 و 70:30، نسبت Gel/PCL در آميخته 80:20، 50:50 و 20:80 و سرعت تغذيه PVA/CS با مقادير 1، 1.5 و  2mL/h بر خواص شكل‌شناسي داربست توليدشده مطالعه شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد، افزايش پليمرهاي طبيعي كيتوسان و ژلاتين در آميخته به توليد نانوالياف با قطر بيشتر منجر شده و افزايش سرعت تغذيه جزء PVA/CS كه باعث تغيير در سرعت تغذيه جزء Gel/PCL مي‌شود، قطر نهايي را افزايش داد. بنابراين، داربستي با درصدهاي آميخته‌اي 75:25 PVA/CS، 80:20 Gel/PCL، سرعت تغذيه  1mL/h و قطر ميانگين 130nm شكل‌شناسي مناسبي دارد. داربست هيبريدي تهيه‌شده از آميخته Gel/PCL-PVA/CS مي‌تواند به‌عنوان زيست‌ماده بسيار مناسب و كاربردي در حوزه ترميم زخم‌هاي ديابتي به‌شمار آيد.