بررسي جانشيني گروه هاي سولفات بر الكتروريسي سديم آلژينات سولفات دار شده

فرضيه‌: پيوندهاي هيدروژني درون و بين‌مولكولي در ساختار آلژينات، علت اصلي قابليت الكتروريسي ضعيف آن است. جانشيني گروه‌هاي هيدروكسيل با گروه‌هاي سولفات، روش مطلوبي براي بهبود الكتروريسي آلژينات است. در اين پژوهش، اثر درجه جانشيني گروه‌هاي سولفات بر خواص فيزيكي و شيميايي محلول‌هاي الكتروريسي مانند گران‌روي و رسانندگي الكتريكي محلول و شرايط الكتروريسي بررسي شده استروش‌ها: سديم آلژينات سولفات‌دارشده (SSA) از واكنش سديم آلژينات و كلروسولفونيك اسيد در حلال فرماميد تهيه شد. به‌منظور دستيابي به درجه‌هاي جانشيني متفاوت از گروه‌هاي سولفات، مقدار كلروسولفونيك اسيد تغيير داده شد. ساختار شيميايي آلژينات پيش و پس از فرايند اصلاح شيميايي با روش‌هاي طيف‌نمايي‌ FTIR و 1HNMR بررسي شد. درجه سولفات نمونه‌ها با تجزيه عنصري CHNS اندازه‌گيري شد. سپس، مقدار رسانندگي الكتريكي و گران‌روي محلول‌هاي آبي سديم آلژينات سولفات‌دارشده اندازه‌گيري شد. نانوالياف سديم آلژينات سولفات‌دارشده با فرايند الكتروريسي به‌دست آمد و با هدف بهبود پايداري آب‌كافتي با محلول كلسيم كلريد شبكه‌اي شد. در نهايت، قطر نانوالياف و خواص مكانيكي نمد نانوليفي به‌ترتيب با آزمون‌هاي SEM و كشش بررسي شد.يافته‌ها: آزمون‌هاي FTIR و 1HNMR تشكيل گروه‌هاي سولفات را در ساختار سديم آلژينات سولفات‌دارشده تأييد كرد. تجزيه عنصري نمونه‌ها، درجه جانشيني نمونه‌هاي SSA1 و SSA0.5 را به‌ترتيب 0.9 و 0.5 نشان داد. همچنين، رسانندگي الكتريكي و گران‌روي محلول SSA با افزايش درجه جانشيني به‌ترتيب افزايش و كاهش يافت. نمونه SSA1 نسبت به نمونه SSA0.5 الكتروريسي بهتري داشت و درصد سديم آلژينات سولفات‌دارشده در نمد ريسيده‌شده بيشتر بود. استحكام مكانيكي نمونه داراي SSA1 در حالت شبكه‌اي‌شده كمتر از نمونه داراي SSA0.5 است كه دليل آن را مي‌توان به چگالي اتصال عرضي كمتر SSA1 با كاتيون كلسيم و شكست بيشتر زنجير‌هاي پليمر در فرايند سولفات‌دارشدن ‌‌نسبت داد.