نقش تكاليف يادگيري خارج از مدرسه بر افزايش خوكارآمدي تحصيلي و درگيري تحصيلي دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تكاليف يادگيري خارج از مدرسه بر افزايش خوكارآمدي تحصيلي و درگيري تحصيلي دانش آموزان انجام شد . روش پژوهش توصيفي- همبستگي  بود.  جامعه آماري در اين پژوهش كليه دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهر بندرلنگه در نيم سال تحصيلي دوم 98-1397 بودند. به منظور انتخاب نمونه و اجراي پژوهش، از بين دانش آموزان مدارس متوسطه پسرانه، به شيوه نمونه‌گيري در دسترس، 120 دانش آموز كلاس سوم پس از ارزيابي اوليه از نظر بهره هوشي، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به منظور جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي نكاليف يادگيري خارج از مدرسه (محقق ساخته)، خودكارآمدي تحصيلي جينكز و مورگان (1999) و درگيري تحصيلي بلومنفيلد و پاريس (2004)  استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد. يافته هاي حاصل از پژوهش نشان داد كه بين ميزان استفاده از تكاليف يادگيري خارج از مدرسه با خودكارآمدي تحصيلي رابطه مثبت و منفي (r = 0.35) وجود داشت، همچنين، بين ميزان استفاده از تكاليف يادگيري خارج از مدرسه  با درگيري تحصيلي رابطه مثبت و معنادار(r = 0.43) وجود داشت. از اين رو، مي توان گفت كه تكاليف يادگيري هدفمند خارج از مدرسه نقش بسزايي در افزايش خودكارآمدي تحصيلي و درگيري دانش آموزان دارد كه مي تواند موجب ارتقاء عملكرد تحصيلي دانش آموزان و كسب نتايج بهتر در آزمون هاي تحصيلي داشته باشد.