سنجش و ارزشيابي در آموزش و نقش آن در بهبود آموزش (با تاكيد بر مقطع متوسطه دوم)

سنجش كلاسي و آموزشي، ابزاري مهم در ايجاد و افزايش كيفيت آموزش است كه در موارد بسياري فقط جنبه اي نمره اي و گزارشي داشته و فرايند اين مقوله و نقش آن در سنجش مورد بي توجهي و كم توجهي قرار گرفته است. از همين رو اين تحقيق با هدف سنجش و ارزشيابي در آموزش و نقش آن در بهبود آموزش شكل گرفت. روش اين پژوهش مبتني بر مطالعه كتابخانه با رويكرد اجرايي تحليل محتوا از پژوهش موجود در اين حوزه بود كه با بررسي نهايي در اين بخش 18 پژوهش وارد مطالعه شدند. بررسي تحليلي در اين زمينه نشان داد كه از اثرات سنجش در بهبود آموزش 79 كد باز شناسايي شد كه با مقوله بندي و محور بندي حول مقوله مهمتر 32 مضمون استخراج و با تخصصي و محوري تر كردن مضمون ها 8 تم نهايي شناسايي شد كه  بر اساس تكرار كد و تعداد كدهاي اصلي حول هر محور شناسايي شده؛ بازخورد و وضعيت، آگاهي نسبت به كيفيت تدريس معلم؛ ايجاد انگيزه يادگيري؛ نقاط قوت و ضعف فراگيران؛ انگيزه پيشرفت تحصيلي؛ ايجاد محيط آموزشي پويا؛ كيفيت كتب درسي و كيفيت نظام آموزشي مهمترين اثرهاي ارزشيابي در بهبود آموزش مي باشد. بر اساس نتايج بدست آمده ارزشيابي آموزشي نقشي مهم در كيفيت بخشي و بهبود شرايط در اين حوزه دارد كه با افزايش مطالعه و بكارگيري آن مي توان سطح آموزش و كيفيت منتج در آن را بالا برد.