اثربخشي آموزش مثبت نگري بر سلامت روان دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش مهارتهاي مثبت‌انديشي بر سلامت روان دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس منطقه 4 شهر تهران صورت گرفته است. نوع پژوهش، شبه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل است. جامعه اين پژوهش را همۀ دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس آموزش و پرورش منطقه 4 شهر تهران تشكيل داده اند. از اين جامعه يك مدرسه به روش نمونه گيري در دسترس و دو كلاس متوسطه با روش تصادفي انتخاب شده است. به منظور سنجش سلامت روان، پرسشنامه گلدبرگ (1998) استفاده شد. براي اجراي پژوهش نخست از هر دو گروه پيش‌آزمون گرفته شده، سپس 10 جلسه 90 دقيقه اي مثبت‌انديشي براي گروه آزمايش ارائه شده است اما براي گروه كنترل هيچ‌گونه مداخله‌اي صورت نگرفته است. پس از پايان آموزش از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. به اين ترتيب داده‌هاي موردنياز پژوهش گرد‌آوري شدند و با آزمون كوورايانس مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها نشان دادند كه ميانگين سلامت روان گروه آزمايش در پيش‌آزمون 50 بود، اما در پس‌آزمون 44 بود. همچنين تحليل استنباطي با 99 درصد اطمينان، اثربخشي آموزش را بر سلامت روان تأييد كرد. بنابراين نتيجه‌گيري مي‌شود كه آموزش مهارتهاي مثبت انديشي، سلامت روان دانش‌آموزان رابه طور معنا‌دار بهبود مي‌بخشد (P=0/05)