اثربخشي ذهن آگاهي بر سازگاري رواني اجتماعي با بيماري،روابط خانوادگي و بهزيستي ذهني زنان مبتلا به ام اس

پژوهش حاضر با هدف مطالعه تاثير ذهن آگاهي بر سازگاري رواني اجتماعي با بيماري،روابط خانوادگي و بهزيستي ذهني زنان مبتلا به ام اس صورت گرفت. در اين تحقيق از طرح نيمه آزمايشي با پيش آزمون –پس آزمون و گروه گواه استفاده شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه زنان مبتلا به ام اس مراجعه كننده به انجمن ام اس تهران بود كه از طريق فراخوان همكاري در اين پژوهش از آنان دعوت به عمل آمده و از بين علاقمندان به وسيله نمونه گيري در دسترس 30 نفر زن مبتلا در دامنه سني20 تا 50 سال انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 15 نفري آزمايش و گواه قرار گرفتند. براي اندازه گيري متغيرها از پرسشنامه سازگاري رواني اجتماعي با بيماري،پرسشنامه سنجش عملكرد خانواده جهت بررسي روابط خانوادگي و پرسشنامه بهزيستي ذهني استفاده شد. گروه آزمايش طي 8 جلسه تحت مداخله ذهن آگاهي قرار گرفتند اين در حالي است كه گروه گواه هيچ درماني دريافت نكردند. بررسي آماري از طريق تحليل كوواريانس انجام گرفت. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه اين مداخله بر سه متغير نامبرده در گروه آزمايش موثر بوده است.