آسيب شناسي علمي و پژوهشي دروس حقوق بر عملكرد دانشجويان و راهكارهاي پيشنهادي

با گذر زمان در سيستم آموزش كشور تغييرات گسترده اي صورت ميپذيرد كه موجب ايجاد آسيب هاي جبران ناپذيري به اين نظام مي شود كه علوم حقوق از اين امر مستثني نيست كه به تبع آن ضعف در اين سيستم را بدنبال خواهد داشت. در ابن بين رشته حقوق مستثني از ايرادات نبوده و بيشينه ايرادات وارد بر اين بحث متوجه استادان ( نحوه استخدام اساتيد، كارهاي غير علمي اساتيد) و در برخي موارد متعلق به نحوه جذب دانشجو(جذب بردون ضابطه و آزمون دانشجو) همچنين نحوه ارائه آموزش (عدم احاطه دانشجو بر مطالب حقوقي،سيستم نمره محور،ارائه غير پژوهشي و صرفا تئوري مطالب آموزشي) و البته موارد پژوهشي ميباشد. گسستگي در شيوه تدريس، منابع مورد استفاده، مديريت دانشكده ها نيز در اين خصوص دخيل ميباشد. با توجه به مباحث مطرح شده در اين تحقيق با مطالعات ميداني و نظرسنجي ،عمده دلايل، چالش شناسيي و در حد توان نسبت به هر يك راه كارهايي ارائه نماييم. در بخش نتايج عمده آسيب هاي آموزشي حقوق كه عبارتند از 1- مشكلات موجود بررشته هاي دانشگاهي حقوق 2- بررسي آسيب هاي اجرايي علوم حقوق 3- آسيب هاي موجود در منابع تدريسي حقوق 4- آسيب هاي موجود در مديريت دروس و سرفصل ها .با توجه به مطالعات ميداني صورت گرفته مهمترين آسيب هاي حوزه رشته حقوق در دانشگاه متوجه اين موارد بود : 1- نبود گام بندي اهداف آموزش 2- ارتباط با رشته شغلي دچار نقص كلي ميباشد. 3- مطالعات جواب گوي نياز هاي موجود نميباشد 4- ضعف در كارآفريني ، 5- ضعف در پژوهش هاي ميان رشته اي