استفاده از سامانه گوگل ارث انجين در پايش و تحليل روند سري زماني خشكسالي هيدرولوژيكي به ازاي شاخص SWSI در زيرحوضه‎هاي غرب درياچه اروميه

خشكسالي به عنوان يك پديده طبيعي در مناطق مختلف به ويژه در مناطقي با اقليم خشك و نيمه‏‌خشك مانند ايران يكي از چالش‌هاي بسيار مهم در تأمين آب هست. در اين مطالعه، خشكسالي هيدرولوژيك در زيرحوضه‌هاي آبريز غرب درياچه اروميه به كمك شاخص تأمين آب‌هاي سطحي (SWSI) از سال‏ آبي 89-88 تا سال آبي 98-97 (از اكتبر 2009 تا سپتامبر 2019) بررسي شده ‌است كه در آن از داده‌هاي بارش، آب معادل برف، رواناب‌‏هاي سطحي و حجم مخازن سطحي (يا تغييرات حجم ذخاير آب زيرزميني)، در مقياس سالانه استفاده شده ‏است. روش‎‌شناسي تحقيق مبتني بر شاخص خشكسالي هيدرولوژيكي SWSI، استفاده از تصاوير ماهواره‌اي در سامانه تحت وب گوگل ارث انجين، تعيين سطح پوشش برف با استفاده از شاخص NDSI و در نهايت تحليل روند خشكسالي با استفاده از آزمون روند من‌-كندال است. نتايج حاصل از تعيين اوزان مؤلفه‌هاي فوق‌‏الذكر با استفاده از روش رتبه‌دهي سلسله مراتبي (AHP)، نشان داد كه در زيرحوضه‏‌هاي مورد مطالعه، بارش مهمترين عامل در خشكسالي‌هاي هيدرولوژيكي است. همچنين، نتايج حاصل از شاخص SWSI، نشان داد كه طي دوره آماري 10 سال آبي مورد مطالعه، در هيچ يك از زيرحوضه‌هاي مورد مطالعه شرايط مرطوب، خشكسالي زياد و خشكسالي شديد رخ نداده و بطور كلي در 54 درصد موارد شرايط نزديك نرمال، در 19 درصد موارد شرايط خشكسالي كم، حاكم بوده و شرايط نيمه‌مرطوب و خشكسالي متوسط به ترتيب با 14 درصد و 13 درصد در رتبه‌هاي بعدي قرار دارند. همچنين، سال آبي 98-1397 (از اكتبر 2018 تا سپتامبر 2019) مرطوب‌ترين سال آبي و سال‌هاي آبي 96-1395 (از اكتبر 2016 تا سپتامبر 2017) و 91-1390 (از اكتبر 2011 تا سپتامبر 2012) خشك‌ترين سال‌هاي آبي بوده‌اند. مضافاً در تمامي زيرحوضه‌هاي آبريز مورد مطالعه به استثناي زيرحوضه آبريز زولاچاي، وضعيت هيدرولوژيكي نزديك نرمال بيشترين وضعيت رخ داده در طول دوره آماري مورد مطالعه بوده ‏است. همچنين، نتايج حاصل از آزمون روند ناپارامتري من‌-كندال نشان داد كه تنها در زيرحوضه‌هاي آبريز باراندوزچاي و رشكان-تلخاب، روند وضعيت هيدرولوژيكي حوضه افزايشي (افزايش رطوبت) بوده‏ است.