راهكارهاي حفاظت از منابع آب در بخش كشاورزي استان كرمانشاه

آب به‌عنوان يكي از ضروري‌‌ترين عنصر توسعه بخش كشاورزي به شمار مي‌رود كه در دهه‌هاي اخير دچار ناپايداري شده است، لذا پژوهش حاضر با هدف شناسايي راهكار‌هاي حفاظت از آب كشاورزي در استان كرمانشاه انجام‌شده است. روش تحقيق از لحاظ پارادايميك از نوع كيفي با رويكرد اكتشافي است. همچنين با هدف دستيابي به توافق گروهي بين 25 نفر از خبرگان حوزه آب در سازمان‌هاي ذي‌ربط استان از رويكرد دلفي- فازي استفاده شد. نتايج نشان داد كه راهكارهاي حفاظت از آب در پنج دسته «مديريتي»، «فني»، «فرهنگي»، «زيرساختي» و «سياست‌گذاري» قابل طبقه‌بندي است. با عنايت به اينكه اختلاف ميانگين فازي‌زدايي شده نظر خبرگان در دو مرحله كمتر از 25/0 بود، همه راهكارهاي شناسايي‌شده از اعتبار لازم برخوردار بودند. نتايج نشان داد كه مهم‌ترين راهكار-هاي شناسايي شده به ترتيب مشتمل بر تغيير الگوي كشت، تجهيز مزارع به سيستم آبياري نوين، فرهنگ‌سازي توسط رسانه‌ها و بازنگري قوانين و دستورالعمل‌هاي بخش آب مي باشند. همچنين نتايج تحقيق نشان داد كه توليدات بخش كشاورزي به‌طور فراواني تحت تأثير وضعيت منابع آب و نيز سياست‌گذاري‌هاي نهادهاي متولي است. اگر با بحران آب مقابله نشود علاوه بر كاهش چشمگير توليدات بخش كشاورزي استان، منجر به كاهش درآمد روستائيان مي‌شود خواهد شد. نتايج اين تحقيق مي تواند مورد استفاده برنامه-ريزان بخش آب و كشاورزي قرارگيرد.