بسترها و فرآيندهاي لازم در سازمان رسمي آب وزارت نيرو به منظور سازگاري با تغييرات اقليم

سازگاري با تغيير اقليم در سازمان‌هاي رسمي كشورها نيازمند اصلاحاتي فرايندي است كه بخش آب نيز از آن مستثني نمي‌باشد . مقاله حاضر با تأكيد بر لزوم ارتقاء حكمراني آب كشور، ارتقاء شايستگي دستگاه رسمي اين بخش، توجه به فرايندهاي بي‌پشيماني و تأكيد بر رويكردي پايين به بالا، تلاش نموده است در مرزي نزديك به اختيارات سازمان رسمي آب، فرايندهايي را براي سازگاري آن با تغيير اقليم احصاء نمايد. مهمترين يافته‌هاي اين تحقيق عبارتند از: 1) در توليد اسناد بالادستي، فرايندي كه در آن سازمان رسمي آب كشور بتواند مشاركت مؤثري بر كنترل بارگذاري هاي جديد برمنابع آب داشته باشد به چشم نمي خورد؛ 2) لازم است پديده «تغيير اقليم» در وزارت نيرو همراه با واژگاني مانند «بهره‌ برداري پايدار» و «ظرفيت بُرد» به رسميت شناخته شود؛ 3) بسترسازي براي فرايندهايي كه موجب ارتقاء «يادگيري سازماني» شود، بشدت ضرورت دارد؛ 4) نياز است تا مبحث «حكمراني آب» متناسب با شرايط كشور تعريف و بسترهاي قانوني و نهادي براي مديريت مشاركتي فراهم آيد؛ 5) ريسك و عدم قطعيت، بخش غيرقابل‌اجتناب پديده تغيير اقليم است. در همين راستا، ايجاد فرايندهاي لازم براي مديريت در اين شرايط مانند ظرفيت‌ سازي براي تصميم ‌گيري استوار ضرورت دارد؛ 6) لازم است قبل از هرگونه تغيير ساختاري، مباني نظري رويكردهايي مانند «مديريت جامع منابع آب» و «مديريت چرخه هيدرولوژيكي در مقياس مزرعه و حوضه» در دستور كار قرار گيرد، 7) نهايتاً اينكه چنين سازگاري مستلزم ادبيات جديدي در سازمان رسمي آب و شكل ‌گيري نوع جديدي از جهان‌ بيني در سطوح تصميم‌ گيري و سياست ‌گذاري كشور است.