عنوان مقاله :
كاربرد روش پسپردازش مقياسدهي خطي براي تصحيح اريبي برونداد مدلهاي اقليمي CMIP6
پديد آورندگان :
ارشادفتح ، فرناز دانشگاه كشاورزي و علوم طبيعي ساري - دانشكده مهندسي زراعي - گروه مهندسي آب , رائيني سرجاز ، محمود دانشگاه كشاورزي و علوم طبيعي ساري - دانشكده مهندسي زراعي - گروه مهندسي آب , شاهنظري ، علي دانشگاه كشاورزي و علوم طبيعي ساري - دانشكده مهندسي زراعي - گروه مهندسي آب , ايويند اولسون ، يورن دانشگاه آرهوس - دانشكده اگرواكولوژي - گروه آب و اقليمشناسي
كليدواژه :
تغيير اقليم , مقياسبندي خطي , سناريوهاي SSP ,
چكيده فارسي :
گرمايش سامانهي اقليمي الگوهاي بارش و دما را تغيير ميدهد. در اين مطالعه روش پسپردازش مقياسبندي خطي براي تصحيح اريبي برونداد هشت مدل اقليمي (GCM) از مجموعهي مدلهاي فاز ششم پروژهي مقايسهي مدل جفت شده (CMIP6) به كار رفت. همچنين عملكرد اين مدلها براي شبيهسازي دما و بارش در دشت همدان-بهار در دورهي تاريخي 1990 تا 2014 ارزيابي شد. براساس نتايج حاصل، سه مدل CMCC-ESM2، MIROC 6 و NorESM2-MM كه داراي كمترين مقدار ميانگين مربع خطاي ريشه و بيشترين مقادير كارايي نش-ساتكليف و ضريب همبستگي بودند انتخاب و از ميانگين برونداد آنها براي پيشنگري فراسنجههاي بارش و دماي كمينه و بيشنه براي سه دورهي 25 ساله در آينده تحت سه سناريوي خوشبينانه (SSP1-2.6)، ميانه (SSP2-4.5) و بدبينانه (SSP5-8.5) استفاده شد. براساس يافتهها روش مقياسبندي خطي عملكرد مناسبي را براي ريزمقياسنمايي مدلهاي گزارش ششم دارا ميباشد. همچنين با توجه به پيشنگريهاي اقليمي، در همهي دورههاي زماني عمدتاً بارش در فصلهاي تابستان و پائيز كاهش و در فصل بهار افزايش مييابد. بيشترين مقدار متوسط كاهش بارش در هر سه دوره در تابستان تحت سناريوي SSP5-8.5 و به مقدار 61 درصد رخ داد. همچنين دماي كمينه و بيشينه در هر سه دوره و تحت هر سه سناريو، افزايش خواهد يافت. بيشترين افزايش دما مربوط به فصل زمستان و ماههاي ژانويه و فوريه ميباشد. پيشنگري فراسنجههاي اقليمي با استفاده از مدلهاي برگزيده در اين مطالعه ميتواند مبنايي براي برنامهريزي و مديريت منابع آب و توسعهي اقدامات لازم براي سازگاري با تغيير اقليم در منطقهي همدان-بهار باشد.
عنوان نشريه :
تحقيقات منابع آب ايران
عنوان نشريه :
تحقيقات منابع آب ايران