ارزيابي واكنش ارقام مختلف لوبيا به قارچ‌هاي Macrophomina phaseolina، Rhizoctonia solani و Fusarium solani در شرايط آزمايشگاهي

پوسيدگي ريشه و طوقه لوبيا ناشي از قارچ هاي solani Rhizoctonia، Macrophomina phaseolina و Fusarium solani از مهم‌ترين بيماري‌هاي اين گياه مي‌باشد. به كارگيري ارقام مقاوم و رعايت تناوب چند ساله از موثرترين روش‌هاي كنترل اين بيماري محسوب مي شود. به منظور بررسي ميزان مقاومت ارقام لوبيا نسبت به قارچ‌هاي مذكور آزمايشي در قالب طرح كاملا تصادفي به صورت فاكتوريل انجام گرديد. فاكتورها عبارت بودند از رقم (داراي 5 سطح، شامل ارقام صدري، شازند، صالح، درسا و رقم گلي) و گونه قارچ (داراي 8 سطح سه قارچ به تنهايي و در تركيب با يكديگر و شاهد بدون قارچ). واكنش ارقام لوبيا با محاسبه شدت بيماري و ارزيابي متغيرهاي وزن تر و خشك اندام هوايي و ريشه و ارتفاع بوته ها صورت گرفت. ارقام مورد آزمون واكنش هاي متفاوتي نسبت به قارچ هاي عامل بيماري از خود نشان دادند به طوري كه كمترين و بيشترين شدت بيماري به ترتيب مربوط به رقم صدري و رقم گلي بود. بيشترين ارتفاع گياهچه به ترتيب در ارقام صدري و شازند آلوده به قارچ هاي بيمارگر M. phaseolina، R. solani و تركيب اين دو قارچ با رقم شازند مشاهده شد. بيشترين وزن تر و خشك اندام‏هاي هوايي و ريشه گياهچه‏هاي بيمار در رقم صدري آلوده به قارچ F. solani مشاهده شد. نتايج اين تحقيق نشان داد رقم صدري با داشتن كمترين شدت بيماري و بيشترين ارتفاع و وزن تر و خشك اندام‏هاي هوايي و ريشه مقاومترين رقم نسبت به هر يك از سه قارچ به تنهايي و بصورت تركيبي بود.