معرفي روش مؤثر كاهش آلودگي قارچي در پرورش كنه شكارگرAmblyseius swirskii (Athias-Henriot)(Acari:Phytoseiidae)

كنه شكارگر Amblyseius swirskii (Athias-Henriot) يكي از رايج‌ترين عوامل كنترل بيولوژيك براي كنه تارتن دونقطه‌اي، سفيد‌ بالك گلخانه و تريپس ‌پياز در گلخانه‌ها مي‌باشد كه به طور گسترده‌اي در محصولات گلخانه‌اي جهان بكار مي‌رود. اهميت اين مطالعه تسهيل در پرورش انبوه شكارگر فوق بوده است. براي پرورش انبوه اين شكارگر از بستر پرورشي همراه با تخم‌ها، مراحل پورگي و كنه‌هاي بالغCarpoglyphus lactis Linnaeus (كنه ميوه خشك) در شرايط دمايي C °1± 25  ، رطوبت نسبي RH %  5 ± 75 و دوره نوري L:D ,h 8 : 16 استفاده شد. يكي از مهم‌ترين موانع پرورش كنه شكارگر، آلودگي محيط پرورشي به قارچ‌هايي نظير Rhizopus، Aspergillus و Penicillium مي‌باشد كه باعث تجزيه محيط پرورشي و به تبع آن مرگ كنه ميوه خشك و كنه شكارگر در محيط پرورش مي‌شود. به منظور بررسي كارآيي پنج تركيب در كنترل قارچ‌ها، آزمايشي با دوازده تيمار در قالب طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار انجام شد. از بستر پرورشي (800 گرم آرد سنجد، 195 گرم سبوس گندم، 5 گرم گرده نخل) به علاوه يك گرم از تركيبات: تبوكونازول، جوش شيرين (بي كربنات سديم)، كاليبان (بي كربنات پتاسيم)، كيتوزان و كاربندازيم و در تيمارهايي مخلوط دو تركيب، از هر جزء نيم گرم استفاده شد. بين كاهش شدت آلودگي به قارچ و افزايش جمعيت كنه طعمه و كنه شكارگر همبستگي مثبت مشاهده شد. از بين تركيبات مختلف، كاربرد قارچ‌كش تبوكونازول به ميزان يك گرم در هزار گرم بستر، بهترين اثر را در كنترل قارچ‌ها داشت. هرچند تركيباتي مانند بي كربنات سديم  و بي كربنات پتاسيم تأثير كمتري داشتند ولي  به علت غير سمي بودن گزينه هاي مناسبي مي باشند.