عنوان مقاله :
تاثير رژيم غذايي روي چند مولفه فيزيولوژيك و زيستي شبپره هندي Plodia interpunctella (Lepidoptera: Pyralidae)
پديد آورندگان :
محجل فرشباف ، الهام دانشگاه تبريز - دانشكده كشاورزي - گروه گياه پزشكي , فرشباف پورآباد ، رضا دانشگاه تبريز - دانشكده كشاورزي - گروه گياه پزشكي , عاشوري ، شبنم پژوهشگاه علوم و فنون هستهاي - پژوهشكده كشاورزي هستهاي - گروه گياه پزشكي
كليدواژه :
آلفا- آميلاز , پروتئين , پكتيناز , شبپره هندي , مؤلفههاي زيستي
چكيده فارسي :
شبپره هندي (Lepidoptera: Pyralidae) Plodia interpunctella (Hübner, 1813) آفت بسيار مهم مواد غذايي در انبارهاي سراسر ايران ميباشد. قدرت بالاي اين حشره در جستجو و تشخيص مواد غذايي و تغذيه از انواع خشكبار از جمله غلات، خشكبار، سبزيجات خشك، آجيل و دانههاي روغني، سبب خسارتهاي جبران ناپذيري به فرآورده هاي انباري مي گردد. بررسي برخي ويژگيهاي زيستي و فيزيولوژيك اين حشره روي انواع خشكبار ميتواند در پرورش بهتر اين حشره براي مطالعات مديريتي و همچنين به عنوان ميزبان براي پرورش حشرات مفيد كاربرد داشته باشد. در اين مطالعه ميزان پروتئين موجود در روده لاروهاي سن آخر اين شب پره در اثر تغذيه از رژيمهاي غذايي مختلف (گردو، كشمش، بادام، بادام زميني، انجير و پسته) تعيين شد و الگوهاي پروتئيني آن ها با استفاده از الكتروفورز ژل پلي آكريل آميد واسرشت گر (SDS-PAGE) مقايسه گرديد. كمترين ميزان پروتئين در روده حشرات تغذيه كرده از انجير و كشمش و بيشترين به ترتيب در لاروهاي تغذيه كرده از رژيم غذايي پسته، بادام زميني، بادام و گردو مشاهده شد. تعيين مقدار پروتئين از مطالعه رنگ سنجي با استفاده از روش بردفورد و تصوير مربوط به ژل پلي آكريل آميد واسرشت گر با هم هم خواني داشتند و غلظت پروتئين نمونهها به وضوح در ژل نيز نمايان بود. فعاليت آنزيم هاي آلفا- آميلاز و پكتيناز روده اين لاروها نيز سنجش شد. فعاليت آنزيم آلفا- آميلاز در روده لاروهاي تغذيه كرده از پسته بيشترين و انجير كمترين مقدار را نشان داد. بيشترين و كمترين فعاليت آنزيم پكتيناز نيز به ترتيب در اثر تغذيه از پسته و كشمش مشاهده شد. طبق نتايج، طول دوره جنيني در رژيمهاي غذايي مختلف يكسان بود. كمترين و بيش ترين طول دوره هاي لاروي، شفيرگي و دوره نشوونماي كلي به ترتيب در اثر تغذيه از پسته و كشمش مشاهده شد. طول عمر حشرات كامل ظاهر شده در رژيم غذايي بادام و پسته بيشترين و در كشمش كمترين بود. در بررسي درصد حشرات كامل ظاهر شده، رژيم هاي غذايي بادام و انجير به ترتيب داراي بيشترين و كمترين مقادير بودند. به طور كلي، به ترتيب پسته، بادام و گردو رژيمهاي غذايي مطلوبي براي پرورش اين آفت هستند و رژيم هاي غذايي بادام زميني، انجير و كشمش با وجود اين كه مورد تغذيه اين حشره هستند، اما نسبت به سه رژيم غذايي قبلي براي نشوونما و پرورش اين حشره مناسب به شمار نمي روند.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي حفاظت گياهان ايران
عنوان نشريه :
پژوهش هاي حفاظت گياهان ايران