بهينه‌سازي كارآيي علف‌كش‌ اي‌پي‌تي‌سي در كنترل علف‌هاي‌هرز توتون با بهره‌گيري از فرمولاسيون ميكروكپسول و ماده افزودني تداوم‌بخش

كارايي علف‌كش‌ها در كنترل علف‌هاي‌هرز نه تنها به مادۀ موثره و سميت آنها بستگي دارد، بلكه به عواملي نظير نوع فرمولاسيون وابسته است. اين پژوهش در ادامه ساخت اولين فرمولاسيون ميكروكپسول علف‌كش‌ اي‌پي‌تي‌سي در ايران، با هدف بررسي كارايي فرمولاسيون ميكروكپسول و تأثير ماده افزودني تداوم‌بخش تيوسولفات آمونيوم در مقادير و روش‌هاي مختلف كاربرد بر كنترل علف‌هاي‌هرز و عملكرد توتون اجرا گرديد. بدين ترتيب اين آزمايش بصورت فاكتوريل بر پايه طرح بلوك‌هاي‌ كامل تصادفي با سه تكرار طي سال‌ زراعي 93-1392 در مركز تحقيقات تيرتاش (استان مازندران) انجام شد. عوامل مورد بررسي شامل نوع فرمولاسيون در سه سطح، امولسيون (اراديكان 82 درصد)، امولسيون همراه ماده تداوم‌بخش و ميكروكپسول، مقدار كاربرد در سه سطح، 50، 75 و 100 درصد مادۀ موثره توصيه‌‌شده (به ترتيب 2.46، 3.69 و 4.92 كيلوگرم مادۀ موثره در هكتار) و روش كاربرد در دو سطح، اختلاط و عدم اختلاط با خاك. تراكم و وزن خشك علف‌هاي‌هرز در 40 و 60 روز پس از نشاكاري و عملكرد توتون پس از 4 چين مورد سنجش قرار گرفت. در اين آزمايش علف‌هاي‌هرز دم‌روباهي‌سبز و تاج‌خروس‌ريشه‌قرمز به ترتيب با فراواني نسبي 22 و 32 درصد به عنوان گونه‌هاي غالب تعيين شدند. نتايج نشان داد كه كاربرد 100 درصد دُز توصيه ‌شده ميكروكپسول موجب كاهش تراكم دم‌روباهي‌سبز و تاج‌خروس‌ريشه‌قرمز به ترتيب 92 و 71 درصد و افزايش عملكرد توتون به ميزان 4.82 تن در هكتار گرديد. همچنين با استفاده از فرمولاسيون ميكروكپسول مي‌توان ضمن حفظ كارايي، دُز مصرفي را 25 درصد كاهش داد. اختلاط علف‌كش با خاك جهت افزايش كارايي ضروري است.