تأثير كاربرد اتال‌فلورالين، ايمازتاپير و متري‌بوزين بر همزيستي بين سويا و باكتري

كاربرد علف كش ها ضمن كنترل علف هاي هرز مي تواند بر همزيستي بين سويا و باكتري تأثير منفي بگذارد. با كاهش ظرفيت باكتري براي تثبيت نيتروژن همزيست، نياز به كاربرد كود شيميايي نيتروژن افزايش مي يابد كه سبب آلودگي بيشتر خاك، آب و هوا مي شود. براي درك اثر متقابل بين pH خاك و شدت سميت علف‌كش‌ها بر همزيستي بين سويا با باكتري، آزمايش گلداني در قالب طرح كاملاً تصادفي به صورت فاكتوريل تحت شرايط هواي آزاد انجام گرفت. فاكتور علف كش شامل شاهد، كاربرد پيش از كاشت 990 گرم اتال فلورالين در هكتار، كاربرد پس از كاشت 450 گرم متري بوزين در هكتار و كاربرد پس از رويشي 108 گرم ايمازتاپير در هكتار بود. فاكتور pH خاك شامل 6.4، 7.2 و 8 بود. در تيمارهايي كه علف‌كش استفاده نشده بود، گره‌زايي (تعداد و وزن خشك گره) و برخي پارامترهاي رشد سويا تلقيح ‌شده با باكتري به ‌طور قابل ‌توجهي تحت تأثير pH خاك قرار گرفت. بيشترين گره‌زايي در pHهاي 7.2 و 8 خاك مشاهده شد. كمترين تعداد گره (21.3 گره در هر بوته) و كمترين وزن خشك گره (491.8 ميلي گرم در هر بوته) نيز در خاك با pH برابر 6.4 مشاهده شد. شدت سميت اتال فلورالين بر گره‌زايي تحت تأثير pH خاك قرار نگرفت ولي شدت سميت ايمازتاپير و متري بوزين بر گره‌زايي به pH خاك بستگي داشت كه متعاقباً ساير صفات سويا نيز بر همين اساس تحت تأثير قرار گرفت. به طوري كه شدت سميت ايمازتاپير بر گره‌زايي با افزايش pH خاك كاهش يافت. اما، شدت سميت متري بوزين بر گره‌زايي با افزايش pH خاك افزايش يافت.