بررسي ميزان آگاهي و عملكرد كاركنان هوشبري و اتاق عمل نسبت به منابع حريق و راه‌هاي پيشگيري و كنترل آن در بيمارستان‌هاي آموزشي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي ايلام

مقدمه: اتاق عمل مكاني است كه با توجه به وجود عوامل ايجادكنندۀ حريق در آن، احتمال بروز حوادثي مانند آتش‌سوزي در آن وجود دارد و به اين سبب لازم است تا كاركنان اتاق عمل ازجمله گروه بيهوشي و اتاق عمل اطلاعات كافي براي پيشگيري از بروز حادثه و عملكرد مناسب حين بروز حادثه را داشته باشند. مطالعۀ حاضر با هدف بررسي ميزان آگاهي و عملكرد كاركنان هوشبري و اتاق عمل نسبت به منابع حريق و راه‌هاي پيشگيري و كنترل آن انجام شد. مواد و روش ها: در اين پژوهش توصيفي، 60 نفر از كاركنان هوشبري و اتاق عمل بيمارستان‌هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي ايلام به روش سرشماري در مطالعه شركت كردند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسش‌نامۀ دموگرافيك و پرسش‌نامۀ محقق‌ساخته بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS vol.16 تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ميانگين نمرۀ دانش كاركنان 10/14±48/67 و آگاهي بيشتر كاركنان در سطح متوسط (83/3 درصد) است؛ همچنين ميانگين نمرۀ عملكرد كاركنان 12/85±3/89 و سطح عملكرد بيشتر كاركنان تقريباً در سطح متوسط 34 نفر (56/7 درصد) قرار داشت. سطح عملكرد بيشتر كاركنان هوشبري در پيشگيري از ايمني و حريق (58/6 درصد) و آموزش براي آشنايي با شكل‌گيري حريق و مهار كردن آن (68/9 درصد) نسبتاً بالا بود؛ اما عملكرد آنان در حيطه‌هاي آشنايي با وسايل اطفاي حريق در اتاق عمل (72/4 درصد) و آشنايي با جايگاه و نحوۀ استفاده از زنگ خطر در اتاق عمل (44/8 درصد) متوسط بود. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به مطلوب نبودن سطح آگاهي و عملكرد كاركنان از منابع و شرايط شكل‌گيري حريق در اتاق عمل، برگزاري كلاس‌ها و دوره‌هاي آموزشي براي بهبود عملكرد اين كاركنان حين وقوع حريق مي‌تواند در ارتقاي اين آگاهي و عملكرد به سطح عالي آن بسيار كمك‌كننده باشد.