اثر پيشگيري‌كنندۀ تجويز موضعي محيط كشت بهينه با سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي (MSC-CM) انساني بر نوع شبه درماتيت آتوپيك ناشي از DNCB در موش

مقدمه: درماتيت آتوپيك (AD) بيماري پوستي التهابي مزمني است كه درمان كافي براي آن وجود ندارد. سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي پيش از اين نيز براي درمان بيماري‌هاي التهابي استفاده ‌شده‌اند. در مطالعۀ حاضر، اثر تجويز محيط كشـت بهينـه (MSC-CM) با سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي انسان بر نوع AD و ارتباط آن با درد مركزي، سطح فاكتورهاي استرس اكسيداتيو و التهابي در پوست بررسي گرديد. مواد و روش ها: گونۀ AD توسط تجويز موضعي محلول حاوي تركيب 2،4 دي نيترو كلروبنزن 2 درصد (DNCB) روي پوست پشت و گوش موش‌ها ايجاد شد. موش‌ها MSC-CM و كرم بتامتازون را به‌عنوان كنترل مثبت، سه بار در روز به مدت 2 هفته به‌صورت موضعي دريافت كردند. سطح اينترلوكين-4 (IL-4) و مالون دي آلدئيد (MDA) پوست در همۀ گروه‌ها به روش ELISA اندازه‌گيري گرديد. تغيير در آستانۀ درد توسط آزمون پس كشيدن دم ارزيابي شد. تغييرات بافتي پوست بدن و گوش پس از رنگ‌آميزي بافتي هماتوكسيلين-ائوزين ارزيابي گرديد و تعداد ماست‌سل‌ها در برش‌هاي رنگ‌آميزي شده با تولوئيدن بلو شمارش شدند. يافته‌ها: تجويز موضعي MSC-CM و بتامتازون توانست درد، التهاب و افزايش ضخامت درم در پوست پشت و لالۀ گوش و همچنين نفوذ سلول‌هاي ماست در پوست گروه‌هاي درمان شده با DNCB را كاهش دهد؛ همچنين MSC-CM مشابه با بتامتازون، سبب كاهش سطح IL-4 و MDA پوست گروه‌هاي دريافت‌كنندۀ DNCB شد. بحث و نتيجه‌گيري: افزايش سطح IL-4 و پراكسيداسيون ليپيدي نقش مهمي در ايجاد ضايعات شبه AD در پوست موش در مدل DNCB ايفا مي‌كند و كاربرد موضعي MSC-CM عامل درماني بالقوه اي براي AD است.