تأثير هشت هفته فعاليت ورزشي تناوبي پرشدت و كم‌شدت بر بيان ژن كموكاين و فاكتور رشد اندوتليال عروقي رت‌هاي نر بالغ

مقدمه: طي فعاليت ورزشي، رگ‌زايي در عضلۀ اسكلتي فعال رخ مي‌‌دهد؛ اما سازوكارهاي بالقوه در بهبود اين سازگاري شناخته‌شده نيست. هدف مطالعۀ حاضر بررسي يك دوره فعاليت ورزشي تناوبي پر‌‌شدت و كم‌‌شدت بر بيان ژن كموكاين و تأثير آن بر فاكتور رشد اندوتليال عروقي در رت‌‌‌ هاي نر بالغ است. مواد و روش ها: در اين پژوهش، 24 سر رت به سه گروه 8 تايي كنترل، فعاليت ورزشي پرشدت (HIT) و فعاليت ورزشي كم‌‌شدت (LIT) تقسيم‌بندي شدند. تمرين گروه HIT شامل دويدن با شدت Vo2max 90-85 درصد و دو دقيقه‌ با شدت Vo2max 60-50 درصد و برنامۀ تمرين گروه LIT شامل‌ دويدن با شدت Vo2max 60-55 درصد و دو دقيقه‌ با شدت Vo2max 50-45 درصد است و در همين زمان، گروه كنترل هيچ‌گونه تمريني نداشت. ميزان بيان ژن‌ كموكاين و فاكتور رشد اندوتليال عروقي در عضلۀ سولئوس اندازه‌‌‌گيري شد و داده‌‌‌‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون آماري آناليز واريانس يك‌طرفه و آزمون تعقيبي توكي در سطح معني‌داري 0.05 ارزيابي گرديدند. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد، مقادير بيان ژن كموكاين و فاكتور رشد اندوتليال عروقي در گروه HIT به‌طور معني‌داري از گروه كنترل بيشتر بود (0.01=P، 0.04=P)، درحالي‌كه مقادير كموكاين و فاكتور رشد اندوتليال عروقي در گروه ‌‌LIT نسبت به گروه كنترل، تفاوت معنا‌‌داري نداشت (0.2=P، 0.1=P). بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به دست آمده از مطالعۀ حاضر به‌نظر مي‌‌رسد، شدت بالاي فعاليت ورزشي مي‌‌تواند در افزايش رگ‌‌زايي ناشي از افزايش كموكاين وابسته به فاكتور رشد اندوتليال عروقي، مؤثرتر از شدت پايين باشد.