بررسي تأثير فيناسترايد بر ميزان PSA و نتايج هيستوپاتولوژي در بيماران كانديد بيوپسي پروستات

مقدمه: مديريت سرطان پروستات بر تشخيص سريع و درمان متمركز بوده است. مطالعۀ حاضر با هدف بررسي تأثير فيناسترايد بر ميزان تغييرات PSA و نتايج بيوپسي انجام گرفت. مواد و روش ها: در اين مطالعۀ توصيفي-تحليلي گذشته‌نگر، تعداد 98 بيمار بين سنين 50 تا 75 سال و با سطح PSA بين 2/5 تا 10 و DRE منفي كه كانديد بيوپسي پروستات بودند، وارد مطالعه شدند. بيماران به دو گروه تقسيم گرديدند: گروه اول، بيماراني كه به بيوپسي پروستات بر اساس سطح PSA رضايت دادند و گروه دوم، بيماراني كه به بيوپسي پروستات در حين مراجعه رضايت ندادند و به تعويق بيوپسي پروستات تمايل داشتند. در پايان دورۀ سه‌ماهه، از بيماراني كه به بيوپسي پروستات رضايت دادند، نمونه‌گيري شد. تأثير درمان در قالب نتيجۀ بيوپسي و تغييرات سطح PSA در دو گروه مقايسه گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه با گذشت سه ماه از شروع مطالعه، ميانگين سطح PSA در گروه مورد 3/43±6/11 و در گروه شاهد 2/20±7/36 نانوگرم در ميلي‌ليتر به‌دست آمد. اين اختلاف از نظر آماري معني‌دار بود (P=0.031). پس از 3 ماه از مصرف فيناسترايد، ميانگين سطح PSA كل در ميان افرادي كه نتيجۀ بيوپسي مثبت داشتند، 2/41±7/63 نانوگرم در ميلي‌ليتر و در گروهي كه نتيجۀ بيوپسي منفي داشتند، 2/98±6/42 نانوگرم در ميلي‌ليتر به‌دست آمد. اين اختلاف از نظر آماري معني‌دار بود (P=0.046). بحث و نتيجه‌گيري: استفاده از فيناسترايد در بيماران مشكوك به سرطان پروستات به مدت حداقل سه ماه مي‌تواند به تصميم‌گيري صحيح‌تر دربارۀ اقدام به بيوپسي پروستات منجر شود، تعداد موارد نتيجۀ منفي سرطان پروستات در بيوپسي را كاهش دهد و از بار هزينه‌ها بر سيستم درماني ناشي از استفادۀ نابجاي بيوپسي پروستات بكاهد.