اثر نانوذرات اكسيد منيزيم بر مؤلفه‌هاي استرس اكسيداتيو براي بهبود بيماري آلزايمر در موش‌‌هاي صحرايي نر بالغ نژاد ويستار

مقدمه: عوامل متعددي بر حافظه و يادگيري تأثير مي‌‌گذارد. منيزيم يكي از مهم‌ترين اين عوامل است كه براي عملكرد طبيعي حافظه ضروري است. منيزيم چهارمين كاتيون مهم بدن و دومين كاتيون مهم داخل سلولي پس از پتاسيم به‌شمار مي‌آيد. منيزيم در انتقال پيام در دستگاه عصبي نقش مهمي دارد. هدف از اين مطالعه بررسي اثر نانوذرۀ اكسيد منيزيم بر مؤلفه‌هاي استرس اكسيداتيو براي بهبود حافظه در موش‌‌هاي آلزايمري توسط بتا آميلوييد است. مواد و روش ها: در اين مطالعۀ تجربي، 54 موش صحرايي بالغ نر در 9 گروه تصادفي به‌صورت ذيل تقسيم شدند:1. گروه كنترل سالم؛ 2. گروه كنترل آلزايمري (موش‌هايي بودند كه تحت جراحي استريوتكس قرار گرفتند و بتا آميلوييد را با دوز nmol/µl 2 به‌صورت درون بطني دريافت كردند)؛ 3. گروه شم (موش‌هايي بودند كه تحت جراحي استريوتكس قرار گرفتند و سالين را به‌عنوان حلال بتا آميلوييد دريافت كردند)؛ 4، 5 و 6. گروه تجربي سالم (حيوانات سالم و دريافت‌كنندۀ نانوذرۀ اكسيد منيزيم در دوزهاي 2/5، 5 و 10 ميلي‌‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن به‌صورت تزريق درون‌صفاقي)؛ 7، 8 و 9. گروه تجربي آلزايمري (حيوانات آلزايمري‌شده و دريافت‌كنندۀ نانوذرۀ اكسيد منيزيم در دوزهاي 2/5، 5 و 10 ميلي‌‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن به‌صورت تزريق درون‌صفاقي). مدت تيمار خوراكي نانوذره ۳۰ روز بود. پس از پايان دورۀ تيمار (30 روز)، مؤلفه‌هاي استرس اكسيداتيو ازجمله سوپراكسيد ديسموتاز (SOD)، گلوتاتيون پراكسيداز (GPX)، كاتالاز (CAT) و مالون دي‌آلدئيد (MDA) در بافت مغز اندازه‌‌گيري و همۀ داده‌ها به روش آناليز واريانس يك‌عاملي و آزمون تعقيبي توكي در نرم‌افزار SPSS vol.21، با سطح معني‌‌دار بودن P 0.05 بررسي شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه نانوذرۀ اكسيد منيزيم در دوزهاي 2/5، 5 و 10 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن باعث كاهش معني‌دار ميزان مالون دي‌آلدئيد‌‌ در موش‌‌هاي آلزايمري گرديد؛ همچنين ميزان آنزيم‌‌هاي آنتي‌اكسيدان ازجمله SOD، GPX و CAT در موش‌‌هايي كه نانوذرۀ اكسيد منيزيم با دوزهاي 2/5، 5 و 10 ميلي‌گرم بر كيلوگرم وزن بدن دريافت كرده بودند، به‌طور معني‌داري افزايش يافت. بحث و نتيجه‌گيري: تأثير استرس اكسيداتيو بر روند پيشرفت بيماري آلزايمر و نقش آنتي‌‌اكسيداني و مهاري نانو اكسيد منيزيم در كاهش پيشرفت اين بيماري و بر فرايندهاي نوروفيزيولوژيك مغز مشخص شد؛ همچنين در مسيرهاي حافظه، بروز سازوكار‌‌هاي مرتبط با اختلالات ناشي از بتا آميلوييد بهبوددهنده است.