اثر تركيبي تمرين هوازي و مصرف كروسين بر پيشگيري از مرگ سلولي بافت عضلۀ قلب در رت هاي نر نژاد ويستار

مقدمه: مرگ سلولي ناشي از استرس اكسيداتيو توسط راديكال هاي آزاد فعال مي گردد كه به‌نظر مي رسد فعاليت ورزشي و تغذيه توانايي دارند كه مرگ سلولي را تعديل مي كنند. هدف از انجام اين تحقيق بررسي اثر تركيبي تمرين هوازي و مصرف كروسين بر پيشگيري از مرگ سلولي بافت عضلۀ قلب در رت هاي نر نژاد ويستار بود. مواد و روش ها: در پژوهش تجربي حاضر، تعداد 36 سر رت نر نژاد ويستار با ميانگين وزني 180 تا 200 گرم به‌طور تصادفي به شش گروه 6تايي (آب‌اكسيژنه، آب‌اكسيژنه+كروسين، آب‌اكسيژنه+تمرين، آب‌اكسيژنه+كروسين+تمرين، شم و كنترل) تقسيم شدند. پس از دو هفته آشنا سازي با محيط و يادگيري تمرين، گروه هاي تمريني براي شش هفته به تمرين هوازي در آب پرداختند. به همۀ گروه ها به‌جز شم و كنترل، به ميزان 1 ميلي‌مول H2O2 و به گروه هاي مكمل 12/5 ميلي‌گرم كروسين به‌صورت زير صفاقي تزريق گرديد. 48 ساعت پس از آخرين جلسۀ تمرين، رت ها پس از 10 تا 12 ساعت ناشتايي، با استفاده از گاز CO2 بيهوش شدند و بافت قلب آن ها جدا گرديد. براي اندازه گيري ژن هاي پروآپوپتوتيك از روش Real Time PCR، براي تجزيه‌وتحليل داده ها از آزمون تحليل واريانس يك‌راهه و آزمون تعقيبي شفه در سطح معني‌داري 0.05≥P استفاده شد. يافته‌ها: يافته هاي تحقيق نشان داد كه شش هفته تمرين هوازي در آب، مصرف مكمل كروسين و همچنين تركيب تمرين هوازي و مكمل كروسين باعث كاهش بيان ژن هاي مسير داخلي آپوپتوزي در سطح معني‌داري 0.05≥P گرديد. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مطالعۀ حاضر به‌نظر مي رسد، براي كاهش آپوپتوز بافت قلب، آسيب كمتر سلولي و درنهايت سلامت بافت قلب، از تعامل و تركيب تمرين هوازي در آب و مكمل آنتي‌اكسيداني كروسين استفاده شود.