چالش‌هاي محيط زيست هوشمند در كلانشهر مشهد با استفاده از مدل DPSIR

پژوهش حاضر سعي دارد نقش عوامل موثر در پياده سازي محيط زيست هوشمند در كلانشهر مشهد را در سه بخش ميزان تاثيرگذاري در صورت وقوع، احتمال وقوع گزينه در آينده و تشريح وضعيت موجود بررسي كند. روش پژوهش با استفاده از روش تركيبي چند جانبه و با گردآوري اطلاعات اسنادي و ابزار پرسشنامه و مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته انجام گرفته است و مبناي تحليل براساس اجزاي مدل DPSIR بوده است. مشاركت كنندگان در اين پژوهش شامل 30 نفر از خبرگان در بخش كمي و 9 نفر از متخصصان در بخش مصاحبه هاي كيفي كه با روش گلوله برفي انتخاب شده اند، بوده است. داده هاي جمع آوري شده با استفاده آزمون  T-testدر نرم افزار SPSSمورد تجريه و تحليل واقع شده است. نتايج نشان ميدهد كه ميزان تاثيرگذاري در صورت وقوع به غير از بعد مديريت پسماند در ساير ابعاد شامل مديريت آب، مديريت يكپارچه زيست محيطي، زيبا سازي شهري، فرهنگ و هويت، ساختمان هوشمند، مديريت فاضلاب و توسعه برق سبز بالا بوده است و در احتمال وقوع آينده، گزينه بعد فرهنگ و هويت وضعيت نسبتا مطلوبي را نسبت به ساير ابعاد به خود اختصاص داده است. در تشريح وضعيت موجود شاهد وضعيت نامطلوب محيط زيست هوشمند در كلانشهر مشهد هستيم. در اين پژوهش همچنين راهكارهاي پيشنهادي جهت رسيدن به وضعيت مطلوب پيشنهاد گرديده است.