تحليل ذينفعان حريم پايتخت(كلانشهر تهران) بر اساس ماتريس قدرت/ منفعت

تضاد منافع  در استفاده از زمين در حريم هاي شهري، از ويژگي‌هاي ذاتي كلان‌شهرهاي جهان است كه در بيشتر موارد به سوداگري زمين مي انجامد. تهران پايتخت ايران ‌كه در تعريف رسمي حريم براي آن از ديگر شهرهاي كشور مستثني شده است داراي طيف وسيعي از گروه‌هاي ذينفع با منافع قانوني و يا غيرقانوني در حريم است. هدف پژوهش حاضر شناسايي و تحليل گروه‌هاي ذينفعي است كه با توجه به اختيارات و نفوذي كه دارند از قدرت و يا منفعت در حريم پايتخت بهره مي‌برند.  روش پژوهش مقاله حاضر توصيفي تحليلي است كه با مرور ادبيات موجود حريم به بررسي شناخت و تحليل ذينفعان حريم پايتخت بر اساس ماتريس قدرت و منفعت Power /interest Matrix  پرداخته و سپس با استفاده از ابزارهاي مصاحبه و پرسشنامه آن را مورد تحليل قرار داده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه ذينفعان حريم پايتخت در چهار دسته بخش حكومتي-دولتي، بخش عمومي، بخش خصوصي و گروه‌هاي مردمي خلاصه مي‌شوند كه هر يك داراي ذينفعاني كليدي ديگري هستند. نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه بخش ذينفعان عمومي و خصوصي از بيشترين ميزان قدرت و منفعت برخوردارند ، ذينفعان بخش حكومتي-دولتي  اگرچه از قدرت و نفوذ بالايي برخوردارند اما از منفعت پاييني سود مي‌برند و در نهايت ذينفعان گروه‌هاي مردمي تنها بخشي است كه از كمترين ميزان قدرت و منفعت برخوردارند.