مدلسازي مفهومي تاب‌آوري مالي صنعت هتلداري در شرايط بحران

در سال‌هاي اخير، تاب‌آوري مالي به‌دليل افزايش بحران‌هاي موجود به ويژه پاندمي كوويد-19 اهميت زيادي يافته است. هدف از مقاله حاضر مدلسازي مفهومي تاب‌آوري مالي صنعت هتلداري در استان گيلان است. پژوهش حاضر با استفاده از روش كيفي نظريه داده بنياد، از طريق تكنيك مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با 25 نفر از خبرگان صنعت هتلداري و به‌روش نمونه‌گيري نظري، مدل مفهومي تاب‌آوري مالي صنعت هتلداري در شرايط بحران را طراحي نمود. در اين پژوهش، 2027 كد اوليه مستخرج و در نهايت در قالب 111 مفهوم و 43 مقوله فرعي و 18 مقوله اصلي دسته‌بندي گرديد. اين مدل در ابعاد شش‌گانه پديده محوري (مديريت درآمد، مديريت هزينه، سازماندهي مخاطرات)، شرايط علّي (ساختار سياسي كشور، زيرساخت‌هاي صنعت توريسم، اقتصاد كلان كشور)، راهبردها (تقويت نيروي انساني، تقويت همكاري‌هاي بين نهادي، بازاريابي صنعت توريسم، تأمين مالي بهينه، فناوري نوين)، شرايط زمينه‌اي (بسترهاي قانوني، ملاحظات فرهنگي و اجتماعي، موقعيت جغرافيايي و آب و هوايي كشور)، شرايط مداخله‌گر (حفظ محيط زيست) و پيامدها (توسعه پايدار كشور، تقويت ظرفيت صنعت توريسم در مواجهه با بحران‌ها، توسعه صنعت توريسم در كشور) ارائه گرديد. نتايج اين پژوهش اطلاعات سودمندي را در اختيار فعالان صنعت هتلداري به‌منظور بقاء در شرايط بحران و نيز سياست‌گذاران و نظارت‌كنندگان دولتي براي تدوين مقررات مربوط ارائه مي‌نمايد.