پيش‌بيني استرس ناشي از كرونا براساس راهبردهاي مقابله با استرس، كيفيت زندگي و بهزيستي روانشناختي پرستاران

مقدمه: شيوع كرونا و شكل گيري گونه هاي جهش يافته آن سبب استرس و نگراني در جوامع شده است. ترس و اضطراب ناشي از ابتلا به بيماري كرونا مخرب بوده و مي تواند منجر به ناهنجاري هاي روحي و رواني در افراد شود. هدف مطالعه حاضر، پيش بيني استرس ناشي از كرونا براساس راهبردهاي مقابله با استرس، كيفيت زندگي و بهزيستي روانشناختي در بين پرستاران شهر كرمانشاه بود. روش كار: روش اين پژوهش توصيفي- همبستگي بود. جامعه آماري را كليه پرستاران شهر كرمانشاه در فروردين 1400 تشكيل دادند. تعداد 200 نفر با روش نمونه گيري داوطلبانه، از طريق پاسخ دهي آنلاين به پرسشنامه ها به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. در اين پژوهش از مقياس استرس كرونا (سليمي و همكاران، 1399)، پرسشنامه راهبردهاي مقابله با استرس (لازاروس و فولكمن، 1998)، نسخه كوتاه پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (2004) و مقياس بهزيستي روانشناختي (ريف، 1989) استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از رگرسيون چندمتغيره به روش همزمان و به كمك نرم افزار SPSS-22 انجام شد. يافته­ ها: نتايج همبستگي نشان داد كه استرس با راهبرد مقابله اي هيجان مدار رابطه مثبت و با راهبردمقابله­ اي مسئله مدار، كيفيت زندگي و بهزيستي روانشناختي رابطه منفي دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه قوي ترين متغير پيش بيني كننده استرس كرونا مقابله هيجان مدار با ضريب بتا= 0/854 بود و با اين وجود تمامي متغيرها سهم معناداري در معادله رگرسيون داشتند. نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد كه به كارگيري راهبرد مقابله اي مسئله مدار و داشتن زندگي با كيفيت و بهزيستي روانشناختي مي تواند با استرس ناشي از كرونا ارتباط منفي داشته باشد. از اين رو با استفاده از راهبردها و مداخلات متمركز بر افزايش سطوح كيفيت زندگي و بهزيستي روانشناختي مي توان جهت كاهش استرس پرستاران گام برداشت.